choroszyB6

426

uzyskanie dokładności wymiaru i kształtu w granicach 0,002 mm na 100 mm długości i chropowatość powierzchni odpowiadającą parametrowi R_a = 0,32-0,16 pm.

Skrobanie może być użyte do obróbki tylko powierzchni miękkich, których twardość nie przekracza 28-32 HRC. Najczęściej stosuje się je w przypadku:

a)    bardzo dużych wymagań odnośnie do nośności powierzchni,

b)    obróbki prowadnic bardzo dużych maszyn, zwłaszcza wtedy, kiedy zakład nie dysponuje odpowiednią szlifierką,

c)    obróbki powierzchni części nietechnologicznych, których konstrukcja uniemożliwia zastosowanie obróbki mechanicznej.

Skrobanie jest bardzo pracochłonne, ponieważ jednym przesunięciem skrobaka zdejmuje się warstwę materiału grubości około 0,01 mm, a wszystkie czynności wykonuje się ręcznie. Miarą dokładności skrobanej powierzchni jest liczba plamek, jaką uzyskuje się na powierzchni 25^x25 mm w wyniku tuszowania. Do żądanej liczby plamek w zależności od wymaganej klasy dokładności skrobania (tab. 20.3) pracownik dochodzi przez kolejne tuszowanie i zeskrobywanie materiału z wypukłości pokrytych tuszem.

Tabela 20.3. Klasy dokładności skrobania

A

D

Rys.	Klasa dokł.	Licz ba punkt.	Zastosowanie
A	5	3-5	Części maszyn łączone na stale Prowadnice przestawne ciężkich obrabiarek
B	4	5-8	Prowadnice ciężkich obrabiarek Prowadnice przestawne Powierzchnie skrobane stołów
C	3	8-12	Prowadnice robocze obrabiarek Panewki łożyskowe Przyrządy wiertar-skie, frezarskie
D	2	16-20	Dokładne prowadnice obrabiarek Panewki łożysk wrzecion Robocze przyrządy kontrolne
E	1	25-32	Wzorcowe przyrządy kontrolne