mm. Pręt rozciągany jest siłą P = 1,85 105N. Dopuszczalne naprężenia wynoszą odpowiednio: na rozciąganie kr = 160 MPa, na ścinanie nitów km = 160 MPa, na docisk kj = 320 MPa.
A-A
Rys. 6.16
Z warunku bezpieczeństwa dla pręta rozciąganego mamy gdzie:
Anam ~ przekrój pręta osłabiony otworami na nity.
Stąd
A
netto
P _ 0,185 ~ kr ~ 160 ’
> 0,00116 m2 .
Z tablic profili walcowanych dobieramy dwa kątowniki 60x60x6 mm, dla których pole przekroju A = 2- 0,000691 m2 = 0,001382 m2.
Średnicę nita przyjmuje się zwykle od 1,5 do 2,5 grubości jednej z nitowanych części. Przyjmujemy na przykład średnicę nita d = 1,7 g = 17 mm.
Uwzględniając osłabienie przekroju kątowników otworami na nity otrzymujemy
Anett0 = 0,0013 82 - 2 • 0,017 ■ 0,006 = 0,001178 m2.
Naprężenie rozciągające w pręcie wynosi
P
A
netto
0,185
0,001178
= 157 MPa <160 MPa,
zatem przekrój został zaprojektowany poprawnie.
Liczbę nitów potrzebną do przymocowania kątowników do blachy węzło znajdujemy z warunku na ścinanie (nity dwucięte)
P _ 0,185
2.^., 17)_2.16q
= 2,5.
n, = -
Z warunku na docisk powierzchniowy jest
P _ 0,185 _31
Przy obliczaniu liczby nitów na docisk powierzchniowy przyjęto grubość bla węzłowej g = 10 mm, gdyż grubość kątowników 2-6 = 12 mm >10 mm. Ostate nie przyjmujemy 4 nity o średnicy d= 17 mm. Na jeden nit przypada siła
P„ = = 0,04625 MN = 46,25 kN.
Ponadto przyjęto rozstaw nitów e = 3,5d = 60 mm oraz odległości skrajnych nit od krawędzi kątownika lub blachy e, = 2d = 35 mm.
PRZYKŁAD 2
Zaprojektować złącze nitowe złożone z dwóch płaskowników, jak pokazano rysunku 6.17, przyjmując P = 130 kN, £r= 140 MPa, k,„= 140 MPa, kd = 280 Ml
d
_Ą |
f | ||
p i |
-4—f 4 |
2 4 |
N : p |
-i-i |
V-: |
ei e e ei
—3| |
s-4—4*—4^—i “ | |
^-1—i-i: -■■■:*:—H-i-1-* |
s- | |
1 1 1 |
\ |
Rys. 6.17
b - 100 mm, g - 12 mm, d - 20 mm, n ~ 3, e = 70 mm, e, = 40 mm