CIMG2772

podanego środka. Pozostała grupa zwierząt podda wanych testom znajduje się w stanie takiego wy. cieńczenia i zatrucia, że najczęściej jest niezwłocznie uśmiercana.

Środki chemiczne są także testowane na skórze zwierząt, najczęściej wcześniej golonych, a następnie albo unieruchamianych (co ma uniemożliwić im drapanie) i nacieranych danym preparatem, albo zanurzanych w roztworze testowanej substancji. Testy takie mają wskazać, jaka dawka lub stężenie danego środka powoduje niepożądane dla ludzi objawy: łuszczenie, krwawienia, opuchnięcia, pęcherze itp. Paradoks tego doświadczenia polega na tym, że uzyskiwane na zwierzętach wyniki w niewielkim stopniu mogą podlegać ekstrapolacji na człowieka. Tego rodzaju pochopne wnioski doprowadziły m.in^L. do słynnej sprawy tzw. talidomidu - leku przeciwbólowego, który nie wykazywał działań niepożądanych na ciężarnych zwierzętach, ale stosowanie go przez kobiety w ciąży doprowadziło w latach 80. XX wieku do urodzeń znacznej liczby I poważnie zdeformowanych noworodków z krótkimi odrostami zamiast normalnych kończyn. Wiele preparatów (na przykład insulina) wykazuje z kolei poważne działanie niepożądane na zwierzętach, ale

stosowanie ich u ludzi żadnych tego rodzaju skutków nie wywołuje.

Inne eksperymenty polegają na poddawaniu zwierząt działaniu wysokich temperatur, w celu ustalenia ich wpływu na zdrowie. Eksperymenty takie prowadzi się na królikach, psach i kotach umieszczanych w komorach, w których jest wytwarzana temperatura sięgająca 50 stopni Celsjusza. Oczywiście po ustaniu desperackich prób wydostania się z pomieszczenia eksperymentatorzy zaobserwowali u zwierząt następujące objawy: drgawki, ślinienie, biegunki, trudności w oddychaniu, krwotoki, niepokój, skrajne pobudzenie przechodzące następnie w osłabienie i krańcowe wyczerpanie. W innej wersji tego eksperymentu zwierzęta (psy) poddawano działaniu wysokich temperatur, zmuszając je jednocześnie impulsami elektrycznymi do ciągłego biegu po kołowrocie, aż do momentu, w którym doznały udaru cieplnego. Podczas eksperymentu u większości psów stwierdzono następujące objawy , wymioty, biegunkę, utratę koordynacji ruchowej i drgawki. W innym doświadczeniu grupie psów założono kagańce i umieszczono na dwadzieścia cztery godziny w komorach o wysokiej temperaturze, nie podając wody ani pożywienia. W czasie eksperymentu psy