CIMG3372 (2)

’łu/n — żagiel, zasłona; stad elon".

też

on rzymski (wynaleziony \_v icszańinu piaszczystych popi'¹* W nicznych (zwanych od miast^ n eolańusl z zaprawy wapi_en)!/V Pv| ..} i. Bcron ten wiązał nawet p.v?' Wal, ^s»,^v) k) pewnym czasie tnvalośćsk^.'W^S^v: ułkaniczne. zgęszczone » nf^o!^:V • starzenia, noszą nazwę pu^^ip <V woli, staroż. Puteoiy Puco| '“1 mc zmielonym jako domics₂/. ' ^ £ \ mych. którym nadają itanie rozdrobnionym jako t ^0,rvP^r<'łu celonów.    ^Kr^Vvi!

ckka. porowata skała składaj asku i popiołu wulkanicznego^?«i ) np. spoiwem krzemionkoww

^,S\

randowski: Mój Rzvm. Zai.i. .

Ossolińskich. Wrocław-W- ^^{tr« 970    ^WdI*W;

Hagia Sophia w g.

\polu    ⁿ'

słynny król żydowski zX w. _{p n} l in- przez wzniesienie wspL'?*: rozolimic.    ‘ ^cł

\ monarchiczny - forma władzy, _w y ma władzę prawodawczy, wyko. iniczą oraz nie jest odpowiedzialny ftstwem.

? Camp; Wielcy i mali twórcy cy-d Powszechna. Warszawa 1973.

I powiesi* wrioiuiennych lici. Moskwn-Lenin-I'j |05(), str.75 (przekład według Jerzego Do-Kf_ata! Chrzest Polski- Warszawa 1960. sir. 69) I!_v,„t zii L. Spraguc de Camp. dzieło cyt.)

mżylika Świętego Marka w We-Inecji

święty Marek Ewangelista. Jan Marek (rok

1    urodzenia nieznany, zmarł ok. 74 r.) - uczeń i towarzysz podróży misyjnych świętych Piotra. Paula i Barnaby, według tradycji autor drugiej ewangelii oraz założyciel i pierwszy biskup gminy

[ chrześcijańskiej w Aleksandrii.

2    Doża - tytuł dożywotniego naczelnika w republikach weneckiej i genueńskiej do roku 1797.

3    Arehiwolta - luk dekoracyjny, profilowany lub ornamentowany. obramiająey czoło arkady, portalu lub każdego innego łukowo u góry zakończonego otworu.

■I Tympanon - w architekturze średniowiecznej: mieszczące się zwykle w górnej części portalu, nad nadprożem wejścia, pole półokrągłe, wielo-listne lub ostro!uczne. wypełnione zazwyczaj dekoracją rzeźbiarską, niekiedy mozaikową.

5    Stcrczyna - ogólne określenie pionowego, wieńczącego elementu dekoracji architektonicznej.

6    Lizyp. Lysippos (żył w IV w. p.n.e.) - rzeźbiarz grecki, jeden z najwybitniejszych, obok Skopasa i Praksytclesa. przedstawicieli sztuki pó-żnoklasycznej. Działał w okresie ok. 350-300 r. p.n.e.. był nadwornym portrecistą króla Aleksandra wielkiego Macedońskiego i jego następców. Wirtuoz techniki brązowniczej, twórca

nowego, uwypuklonego kanonu ciała ludzkiego.

7 Teodozjusz 11 (ur. ok. 401 r.. zm. 450 r.ł-cesarz wschodniorzy niski od 40S v.. syn cesarza Arkadiusza. wnuk cesarza Teodozjusza 1 Wielkiego. władca slaby i nieudolny. Zabezpieczył Konstantynopol potężnym obronnym murcm przed najazdami.

8    Tetrarchia - starożytny system rządów, polegający na podziale terytorium państwa albo prowincji między tetrarchów - czterech współ rządco w . współ wl udców.

9    Katechumen - człowiek dorosły przygotowujący się do przyjęcia chrztu.

10    Lektorium - stosowana w architekturze sakralnej w okresie od końca XII wieku do XV wieku drewniana lub murowana ścianka, oddzielająca w kościołach prezbiterium od nawy i zasłaniająca widok na ołtarz główny. W dolnej partii lektorium znajdowały się zw ykle drzwi, w górnej zaś trybuna z pulpitem dla kaznodziejów i chóru. Lektoria, mające wysokość 2-5 metrów, były zazwyczaj bogato dekorowane rzeźbami i malowidłami.

11 Signoria. sinioria - wieloosobowy organ rządzący niektórych miast włoskich w \III-XIY w.: w Wenecji rządem takim była Najjaśniejsza Sinioria Wenecka, do której wchodził doża wraz z członkami Tajnej Rady oraz przewodniczącym trybunału karnego.

Krzywa Wieża w Pizie

1 Autorstwo tej nazwy przypisuje się znakomitemu poecie i pisarzowi włoskiemu. Gabrielle d' Annunzio {IMA3-I93K).