2 R. Cebertowicz (i»97- (981) — światowej sławy specjalista w zakresie hydrauliki, hydrodynamiki gruntów, fundamentowania i budowli wodnych, twórca metody zeskalania słabych gruntów (tzw. metody elektrogeoosmozy), zajmujący się także problemami utrwalania i konserwacji zabytków. Od 1946 r. profesor Politechniki Gdańskiej, od 1951 r. członek PAN, laureat nagrody państwowej I stopnia (1949 r.)
3 Stateczność konstrukcji budowlanej — zdolność zachowania przez konstrukcję budowlaną niezmiennego położenia i kształtu pod działaniem obciążenia. Utrata stateczności przez konstrukcję budowlaną może się przejawić w jej wy-boczeniu, przewróceniu lub załamaniu się.
1 Giorgio Vasari (1511-1574) — włoski architekt, malarz, rzeźbiarz i historiograf sztuki, jeden z czołowych przedstawicieli manieryzmu. Jest autorem pierwszej historii sztuki włoskiej (w tym również architektury).
2 He-de-France — kraina historyczna we Francji, w środkowej części Basenu Francuskiego, pagórkowata nizina z licznymi rzekami (m.in. Oise, Ai-sne, Marne, Seine), których doliny stanowią naturalne szlaki komunikacyjne. Jedno z najstarszych i najważniejszych księstw średniowiecznej Francji. Nazwa prowincji pochodzi z XIV wieku.
3 Bernard z Clairvoix—święty, ur. ok. 1091, zm. 1153, cysters, teolog, kaznodzieja, mistyk. Brał czynny udział w polityce międzynarodowej i w rozstrzyganiu spraw całego Kościoła. Był uznawany za duchowy autorytet swoich czasów. Współorganizator II wyprawy krzyżowej w 1147 r.
4 Zygmunt Świechowski: Sztuka gotyku. Palio,, tinum, Poznań 1950
5 Jan Białostocki: Sztuka cenniejsza niż złoto Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Waraau,ó 1963
6 Przypora (skarpa) - pionowy element konstrukcyjny, podpora w postaci filara przyściennego o boku zewnętrznym ukośnie ściętym lub uskokowym. Zadaniem przypory jest wzmocnienie ściany budynku lub muru wolnostojącego oraz przenoszenie ciężaru sklepień budowli na podłoże (grunt).
7 Łuk odporowy (przyporowy) - lukowy element konstrukcyjny, mający za zadanie przerzucenie ponad nawami bocznymi (niższymi od nawy środkowej) świątyni gotyckiej ciężaru sklepień nawy głównej na zewnętrzne przypory lub filary przyporowe.
8 Na przykład w katedrze w Reims na wysokości 38 metrów, a w katedrze w Beauvais na wysokości 48 metrów.
9 Tympanon - w architekturze średniowiecznej (romańskiej i gotyckiej) mieszczące się w górnej części portalu pole półokrągłe, wielolistne lub ostrołuczne, wypełnione zazwyczaj dekoracją rzeźbiarską.
dzisiejszy d\a upamu
osób-
*2 Transept - nawa
13 Wojna Stuletnia powstałych i ptowa nuędzy monarchią Gujenny) i królam tendowali do koroi
14 Sążeń = 1,949 m. Stopa ma 12 cl
15 Zwornik — sz których typów sV filowany i ozdob
16 Więżfoa - szl na konstrukcja, składowymi są
10 Archiwolta - łuk dekoracyjny, profilowany lub ornamentowany, obramiający czoło arkady, portalu lub każdego innego łukowo u góry zakończonego otworu.
11 Inskrypcja - epigraf; napis wykuty w kamieniu albo wyryty w metalu lub drzewie, umieszczony na budowlach, pomnikach, grobowcach, tablicach pamiątkowych, erekcyjnych, wotywnych itp. stosowany od starożytności po dzień
18 Jules M tekt francu; Francji, czc wego klasy* tor wielkie
17 Rzygacz - \ kończenie wy V iącej spadając ko od lica e\e' glych okresac ctwa, poczynr ne. Szczególr czały się frai nadawano ki potworów i 1 nie znane są -Damę w po cze wykony' niej zaś w cz powiednio i