CCF20130221053

CCF20130221053



Sonda wkręcana spiralna ST (rys. I 1.12) zbudowana jest / odpowiedniej spi ralnej końcówki, żerdzi stalowej pełnej o średnicy 22 mm w odcinkach o długości 1,0 m i podstawy dla odważników. Sondę wkręcaną zagłębia się w grunt na głębo kość 1,0 m, osadza na żerdzi zacisk automatyczny, a następnie obciąża. Jeżeli w tak przygotowanej sondzie nie nastąpił ruch obrotowy, należy zwiększyć obciążenie Gdy sonda przestanie zagłębiać się samoczynnie pod wpływem obciążania, koniec/ ne jest nadanie jej ruchu obrotowego pokrętłem; jeden półobrót powinien trwać okoli i 3,5 s. Sondowanie należy uznać za zakończone, gdy końcówka osiągnie głębokość podaną w programie badań, lub gdy zagłębia się mniej niż 10 cm po 50 obrotach.

Rys. 11.12. Sonda wkręcana spiralna

Dokumentacja sondowania_powinna zawierać odpowiednio dla:

a.    Sond statycznych: numer i datę sondowania, lokalizację i rzędną terenu miejscu sondowania, wykres ciągłej rejestracji sił oporu w funkcji głębokości lub wy kaz sił oporu i głębokości co 10 czy 20 cm, wykaz przerw w sondowaniu ora/ czas ich trwania, jeśli przekraczają one 15 minut;

b.    Sondy cylindrycznej: metrykę otworu, ewentualnie szkice otworu badawczego wraz z opisanym miejscem, głębokością sondowania oraz liczbą uderzeń N30;

c.    Sondy stożkowej czy krzyżakowej: metrykę otworu, jak dla sondy cylindrycznej, oraz wykaz zakresów głębokości i odpowiadających im liczb uderzeń młota;

d.    Sondy wkręcanej: metrykę otworu, rejestr obserwacji głębokości wkręcania si\ końcówki sondy odpowiadające poszczególnym obciążeniom i liczbą półobro tów, które zastosowano w celu zagłębienia końcówki we wszystkich zakresach głębokości o wielkości 10 cm.

fl. (iKOFIZYC ZNK METODY BADAŃ TERENOWYCH

Metody te stanowią /n/,wyczaj uzupełnienie wierceń badawczych i pozwalają mii dokładniejsze ustalenie przebiegu warstw między wykonanymi otworami wiertniczymi. Najczęściej w zastosowaniu do problemów geotechniki stosuje się metodę i Ink In toporową (elektryczną) i sejsmiczną.

Metoda elektrooporowa jest stosowana do rozwarstwienia łub kartografowa-iiin podłoża budowlanego, z wykorzystaniem do tego różnic w oporności elek-liye/nej różnych warstw podłoża. Ponieważ na wartość właściwego oporu elek-liwznego gruntu wpływ ma cały szereg czynników, konieczna jest przy interpreta-

•    |l wyników tego badania szczegółowa analiza budowy geologicznej danego terenu określonej na podstawie wierceń badawczych.

Wartość właściwego oporu elektrycznego zależy głównie od składu granulome-liyi /ncgo, porowatości, wilgotności, składu mineralnego i chemicznego gruntu

...... wody gruntowej i temperatury otoczenia. Badania elektrooporowe wykonuje

i', zasadniczo w dwóch wariantach: sondowania oraz profilowania elektrooporo-' Pierwszy rodzaj badań przeprowadza się przepuszczając przez podłoże stały luli zmienny prąd elektryczny o określonym natężeniu I, który wprowadzany jest

•    la gruntu za pomocą dwóch elektrod zasilających. Jednocześnie mierzy się różnicę I" ilfiicjałów pomiędzy dwiema innymi elektrodami, które pełnią funkcję elektrod pomiarowych. Interpretacja pomiarów polega na określeniu miąższości i oporności

litściwycb poszczególnych warstw. Do tego celu najczęściej stosuje się rozwiązani' graficzne (porównuje się poszczególne gałęzie otrzymanej krzywej z krzywymi /ilicowymi). Drugim wariantem metody elektrooporowej jest profilowanie elek-■ /.lic polegające na utrzymaniu stałej odległości pomiędzy elektrodami zasiiają-iiii oraz zmianie położenia otoczenia układu pomiarowego (punktu badania),

1 lory jest przemieszczany wzdłuż profilu badawczego.

Itndania sejsmiczne polegają na wywołaniu w badanym ośrodku drgań za po-'iiiH.il silnego uderzenia lub eksplozji. Znając prędkość rozchodzenie się fali popi/ir/nej i podłużnej w danym ośrodku oraz jego gęstość, można (korzystając i poniższych wzorów) określić moduł Younga oraz współczynnik Poissona:

vj £'(|-v)

p (l + v)(l - 2v) ’

(11.4)

V} _ E P 2(1+v)’

(11.5)

ini/,lc:

Vr - prędkość fali podłużnej, f, - prędkość fali poprzecznej, - moduł Younga,

im


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
17451 SAVE0394 [] Wyłącznik oświetlenia ciągnika (dotyczy tylko Z 7711 i Z 7745) (rys. 12) Montowany
475 2 12.2. TURBINY WODNE Rys. 12.5. Turbina Kapłana 1 - łopatki kierownicze; 2 - łopatki wirnika; 3
CCF20130426005 Praca zbiorowa pod red. J. Pancewicza przycisk zwalniający hamulce Rys. 12.4. Zawór
CCF20101115020 Rys 7-12. Najmniej bezpieczna powierzchnia poślizgu 1 — powierzchnia poślizgu, 2 — w
CCF20110506009 1 cd. tabl. 7.17.2.2. Przetwornice transformatorowe Układ przedstawiony na rys. 7.12
CCF20110506010 1 Rys. 7.13. Podstawowe przebiegi napięć i prądów w układzie z rys. 7.12 D1 D2
CCF20111125006 (3) Rys. 6.12. Schemat zastępczy maszyny indukcyjnej z ruchomym wirnikiem • na różne
CCF20120509028 u    a. ■ i/.ynuiuy ■ /.lltllllllU 6.2.7. (Rys. 1-6.12). Dwa zbiornik
CCF20110115005 Rys 7-12. Najmniej bezpieczna powierzchnia poślizgu v1 — powierzchnia poślizgu, 2 —
CCF20130426008 Praca zbiorowa pod red. J. Pancewicza Rys. 12.8. Automatyczny regulator sity hamowan
CCF20100222001 Rys. 12.1. Biogeocenoza i jej elementy (wg $ukaćeva 1964) <
CCF20130102079 Rys. 12. Schematy łączenia uzwojeń silnika w gwiazdę i trójkąt: a) uzwojenia nie sko
CCF20130221055 xL L Av Y Rys. 12.1. Linia (powierzchnia) nieciągłości prędkości wraz z wektorami pr
CCF20130221059 Nji przezroczystej kalce (z zaznaczonym układem odniesienia x y) rysujemy zarys skar
CCF20110115005 j/ / i l 1 1 / ;v 1 ! 5 3 i —- ! S -■A- Rys 7-12. Najmniej
CCF20130426004 Praca zbiorowa pod red. J. Pancewiczaf ! Rys. 12.2. Główny zawór sterujący 461 307od
CCF20130426005 b Praca zbiorowa pod red. J. Pancewicza pr^yosk zwalniający hamulce Rys. 12.4. Zawór
CCF20130426008 I Praca zbiorowa pod red. J. Pancewicza Rys. 12.8. Automatyczny regulator sity hamow

więcej podobnych podstron