Sonda wkręcana spiralna ST (rys. I 1.12) zbudowana jest / odpowiedniej spi ralnej końcówki, żerdzi stalowej pełnej o średnicy 22 mm w odcinkach o długości 1,0 m i podstawy dla odważników. Sondę wkręcaną zagłębia się w grunt na głębo kość 1,0 m, osadza na żerdzi zacisk automatyczny, a następnie obciąża. Jeżeli w tak przygotowanej sondzie nie nastąpił ruch obrotowy, należy zwiększyć obciążenie Gdy sonda przestanie zagłębiać się samoczynnie pod wpływem obciążania, koniec/ ne jest nadanie jej ruchu obrotowego pokrętłem; jeden półobrót powinien trwać okoli i 3,5 s. Sondowanie należy uznać za zakończone, gdy końcówka osiągnie głębokość podaną w programie badań, lub gdy zagłębia się mniej niż 10 cm po 50 obrotach.
Rys. 11.12. Sonda wkręcana spiralna
Dokumentacja sondowania_powinna zawierać odpowiednio dla:
a. Sond statycznych: numer i datę sondowania, lokalizację i rzędną terenu miejscu sondowania, wykres ciągłej rejestracji sił oporu w funkcji głębokości lub wy kaz sił oporu i głębokości co 10 czy 20 cm, wykaz przerw w sondowaniu ora/ czas ich trwania, jeśli przekraczają one 15 minut;
b. Sondy cylindrycznej: metrykę otworu, ewentualnie szkice otworu badawczego wraz z opisanym miejscem, głębokością sondowania oraz liczbą uderzeń N30;
c. Sondy stożkowej czy krzyżakowej: metrykę otworu, jak dla sondy cylindrycznej, oraz wykaz zakresów głębokości i odpowiadających im liczb uderzeń młota;
d. Sondy wkręcanej: metrykę otworu, rejestr obserwacji głębokości wkręcania si\ końcówki sondy odpowiadające poszczególnym obciążeniom i liczbą półobro tów, które zastosowano w celu zagłębienia końcówki we wszystkich zakresach głębokości o wielkości 10 cm.
Metody te stanowią /n/,wyczaj uzupełnienie wierceń badawczych i pozwalają mii dokładniejsze ustalenie przebiegu warstw między wykonanymi otworami wiertniczymi. Najczęściej w zastosowaniu do problemów geotechniki stosuje się metodę i Ink In toporową (elektryczną) i sejsmiczną.
Metoda elektrooporowa jest stosowana do rozwarstwienia łub kartografowa-iiin podłoża budowlanego, z wykorzystaniem do tego różnic w oporności elek-liye/nej różnych warstw podłoża. Ponieważ na wartość właściwego oporu elek-liwznego gruntu wpływ ma cały szereg czynników, konieczna jest przy interpreta-
• |l wyników tego badania szczegółowa analiza budowy geologicznej danego terenu określonej na podstawie wierceń badawczych.
Wartość właściwego oporu elektrycznego zależy głównie od składu granulome-liyi /ncgo, porowatości, wilgotności, składu mineralnego i chemicznego gruntu
...... wody gruntowej i temperatury otoczenia. Badania elektrooporowe wykonuje
i', zasadniczo w dwóch wariantach: sondowania oraz profilowania elektrooporo-' Pierwszy rodzaj badań przeprowadza się przepuszczając przez podłoże stały luli zmienny prąd elektryczny o określonym natężeniu I, który wprowadzany jest
• la gruntu za pomocą dwóch elektrod zasilających. Jednocześnie mierzy się różnicę I" ilfiicjałów pomiędzy dwiema innymi elektrodami, które pełnią funkcję elektrod pomiarowych. Interpretacja pomiarów polega na określeniu miąższości i oporności
litściwycb poszczególnych warstw. Do tego celu najczęściej stosuje się rozwiązani' graficzne (porównuje się poszczególne gałęzie otrzymanej krzywej z krzywymi /ilicowymi). Drugim wariantem metody elektrooporowej jest profilowanie elek-■ /.lic polegające na utrzymaniu stałej odległości pomiędzy elektrodami zasiiają-iiii oraz zmianie położenia otoczenia układu pomiarowego (punktu badania),
1 lory jest przemieszczany wzdłuż profilu badawczego.
Itndania sejsmiczne polegają na wywołaniu w badanym ośrodku drgań za po-'iiiH.il silnego uderzenia lub eksplozji. Znając prędkość rozchodzenie się fali popi/ir/nej i podłużnej w danym ośrodku oraz jego gęstość, można (korzystając i poniższych wzorów) określić moduł Younga oraz współczynnik Poissona:
vj £'(|-v) p (l + v)(l - 2v) ’ |
(11.4) |
V} _ E P 2(1+v)’ |
(11.5) |
ini/,lc:
Vr - prędkość fali podłużnej, f, - prędkość fali poprzecznej, - moduł Younga,
im