Pracą rozpoczynamy od naklejenia arkusza z wręgami na tekturą, do czego doskonale nadaje się klej Wiko! Ponieważ kadłub modelu jest wielosegmentowy należy dużo uwagi poświęcić wręgom, edyi będzie to rzutowało na poprawny wygląd kadłuba. Proponuję wręgi bliźniacze, n więc 3a i 4. 4a i 5. 5a i 6 oraz 6u 1 V po wydęciu złożyć zadrukowanymi stronami do aiebie, mocno ścisnąć palcami i prseszlifować zewnętrzne krawędzie nu arkusiku papieru ściernego ułożonego na równej płaszczyźnie Daje to pewność, że przystające do siebie segmenty kadłuba będą identyczne, Przed sklejeniem czołowe płaszczyzny poszczególnych członów* kadłuba należy również przeszlifować w ten sam sposób, zapewni to ich ścisłe przyleganie ł właściwą symetrię osiową kadłuba
Jako ostatnie przyklejamy segmenty dziobowe 2 11 Każdy z nich ma tylko wręgę czołową (przednią) i oklejając sklejki wokół nich nic sklejamy dolnych krawędzi. Umożliwi to dokładne dopasowanie ich do rowty kadłuba.
We wnęki nn kaetny. w segmencie 3. wklejamy uformowane w kształt rynienek sklejki (cł 3x). wystające obrzeża ścinamy żyletką prowadnic ją płasko wzdłuż po* wiorichni kadłuba,
Wykonując kabinę w wersji nie oszklonej, w miejscu styku wiatra-chronu z owiewką przyklejamy do kadłuba półwręgę 4x.
Kolektory wydechowe (cz. 15, 16. 17) po sklejeniu możemy pomnlo-wać nu kolor czarny lub rdzawy i po wyschnięciu przyklejamy do kadłuba.
W ogonowej części kadłuba kawałkiem żyletki wycinamy wnękę koła ogonowego i zaklejamy Ją wklęsło uformowaną sklejką (t% 8x). wystające krawędzie obcinamy.
Prawidłowy montaż skrzydeł ułatwią nam wzorniki (ot. 20» i 22a), na które naklejamy dźwigary i o żebrowanie. Właściwe sklejki skrzydeł. (cz 20 i 22) po wycięciu bardzo starannie formujemy zwracając szczególną uwagę na krawędzie natarcia I końcówki płatów. Tc ostatnie należy uprzednio ponaetnać W mlejocach osadzeniu goleni podwo-zin wkiejnmy knwołki korka. Gotowe płaty przyklejamy do kadłuba nadając im odpowiedni wznios. W następnej kolejności prxyklejnmy elementy oprofilowania (cz. 20x i 22x1, co znakomicie usztywni zamocowanie skrzydeł.
Podobnie wykonujemy stateczniki poziome, w których końcówki, wklejamy ponadto wzmocnione tekturą sklejki (cz 31). Stateczniki osadzamy nn dźwigarze (cł 3Gx) i przytwierdzamy do statecznika pionowego. Zastrzały stateczników (cx. 29--prawy i 30-lewy) należy usztywnić stalowym, cienkim drutem.
Wykonując podwozie, wskazane byłoby znaleźć odpowiedniej wiel-koźcj kółka z popsutych zabawek, gdyż wykonanie ich z tektury nlo przyniesie dobrych wyników.
W ostatniej kolejności wykonujemy zespół śmigła z ułoży skowaniem. Pamiętać należy, że śmigło obraca cię w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara (patrząc od przodu). Nie zalecam malowaniu gotowego modelu lakierami nitro, gdyr mogą puścić spoiny klejone Butaprenem. W kilku miejscach model wymaga interwencji pędzelka I farby. Farby mogą być wodne typu plakatowego, bądź olejne (modelarskie). Miejscami tymi •ą: dwa małe trójkąty z lewe) strony kadłuba. Pierwszy z nich na masce silnika, oznaczający wlew oleju, malujemy na kolor jusnobrą-zowy. drugi — pod wlewem paliwa, na kolor żółty. Nu trójkącie tym piórkiem i tuszem malujemy liczbę 87, która określa liczbę oktanową paliwa. Możemy również kołpak śmigła pokryć żółtą farbą, a cyfrę 1 — czerwoną Wnętrza otworów
kolektora wydechowego malujemy tuszem no czarno. W oryginale nu stateczniku planowym widniała czarna nwantyka w białej obwódce. Ponieważ znak ten wiród większości budzi uzasadnioną odrazę, nie został zatem umieszczony w planach.
Adres reda koił: 00-731 WARSZAWA, ul. Choclmska 14. pokdj 403, telefon 49-34-51 weW. SU i 215.
w_z.Cr.it. zam. nur. Naktud tsnw. F-n.
3