niego zachowanego okrętu klasy INDEPENDENCE. Był to (wtedy wciąż jeszcze w służbie) hiszpański lotniskowiec DEDALO, ex USS CA-BOT (CVL-28). Okręt ten w 1989 'opuścił po raz ostatni hiszpański port (Las Palmas) udając się za ocean, gdzie — odkupiony przez Amerykanów — ma stać się (bądź już się stał) kolejnym okrętem-mu-zeum.
Model nosi autentyczny kamuflaż oznaczony przez Amerykanów jako ,.3D”. „Belleau Wood” pomalowany był w ten sposób od sierpnia 1944
ku amerykańscy marines stoczyli jedną z najbardziej desperackich bitew I wojny światowej.
„Belleau Wood” wszedł do służby w Filadelfii 31 marca 1943 roku. Po kilkumiesięcznych treningach i próbach morskich okręt przeszedł
26 lipca Kanał Panamski i wreszcie 9 sierpnia przybył do Pearl Harbor.
25 sierpnia 1943 roku lotniskowiec wraz z bliźniaczym „Princeton’em” (jedynym utraconym w wojnie okrętem klasy „Independence”) oraz towarzyszącymi jednostkami wyszedł w swój pierwszy z piętnastu bojowych rejsów.
W trakcie prawie dwuletniej służby okręt odznaczony został jedenastoma odznakami Battle Star, przebył 216 682 mil morskich, zniszczył 502 japońskie samoloty, zatopił 48 okrętów, 83 uszkodził, samoloty zrzuciły 961 ton bomb.
Po wojnie. 13 stycznia 1947 roku „Belleau Wood” wycofany został ze służby w US Navy, a 5.09.1953 roku wypożyczono go marynarce francuskiej. Tam, pod francuską nazwą „Bois Belleau" służył aż do 12 września 1960 roku; następnie powrócił do USA. Okręt skreślono z listy floty 1.10.1960 roku i wkrótce potem pocięto na złom.
— Wyporność standard bojowa: 10 833 14 986 ton
— Długość całkowita: 189.74 m
— Szerokość kadłuba pokładu startowego: 21.79/22,25 m
— Zanurzenie średnie/max.: 6,4/
/7,39 m
— Napęd: turbiny General Electric. 4 kotły Babcock & Wilcox, 4 śruby, 100 000 KM
— Prędkość: 31 węzłów
— Zapas paliwa: 2765 ton
— Zasięg przy 15 węzłach: 13 000 Mm
— Ilość samolotów w czasie wojny: od 32 do 47 — Hellcat i Avenger
•— Artyleria: przeciwlotnicza 20 i
40 mm — z upływem wojny ilość luf poszczególnego kalibru zmieniała się na korzyść 40-milime-trówek
— Załoga w czasie wojny: 1569 Model okrętu opracowany został
w skali 1:300 na podstawie planów firmy Floating Drydock, USA. Źródłom uzupełniającym były fotografio i rysunki okrętów klasy „Independence”.
Dodatkowe źródło wiedzy stanowią własnoręcznie wykonane w 1989 roku zdjęcia autentycznego, ostat
Prawie wszystkie części pokazane są na trójwymiarowych rysunkach pomocniczych i lub rysunku zestawieniowym, dlatego też pisemna część instrukcji informuje głównie
0 zalecanej kolejności sklejania. Uwaga: elementy szkieletu oraz
części oznaczone krzyżykiem należy nakleić na tekturę o grubości około
1 mm.
Litery L i P przy numerach części oznaczają lewą bądź prawą stronę okrętu. Strzałki przy częściach — kierunek dziobu. Małe kreseczki przy niektórych częściach — linię zagięcia.
— Szkielet. Łączymy razem cz. G-l do G-3 oraz wręgi od W1 do W11. Z przodu przyklejamy pokład dziobowy cz. l (rys. 1), a z tyłu pokład rufowy cz. 11 (rys. 2)
— Cz. 2 do 5, 3a do 5a (wszystkie po 2x), 6 — rys. 1
— Cz. 7, 7A. 7B —I przyklejamy trzy komplety na dziobie (rys. 1) i dwa na rufie (rys. 2) Dodatkowo na arkuszu z częściami narysowano, jak należy je ze sobą skleić.
— Cz. 8. 9 (2x), 10 — rys. 1
— Cz. 17 (2x), 18 (po 4x). 9 (5x). 12 do 16 — rys. 2
— Cz. 21. 22, 23 (po 2x), 9 (3x). 19. 20. 24 do 32 — rys. 3
Całość łącz; my z cz. 12 zgodnie z rys. 2. Od strony rufy część 19 należy przykleić z góry do cz. 13.
Narysowane na rys. 3 wąskie paski (fragment poszycia burty, cz. 39) przyklejone będą do cz 19 dopiero przy montażu burt.
— Szkielet. Łączymy razem Dl z D3, wręgi WlA do Wił A i przyklejamy od spodu kadłuba.
— Poszycie dna. Przyklejamy od dziobu cz. 30 do 34 (rys. zestawieniowy). Podłużne niepokoloro-wane paski pośrodku cz. 33 i 34 wycinamy ostrą żyletką jeszcze przed przy kle leniem obu części.
— Od dziobu przyklejamy cz. 35L, 35aL. 35P. 35aP, 36L. 36P. 37L. 37P, 38L; 38P. 39. 39aP. 39aL (rys. 1. 2 i zestawieniowy). Burty łączymy ze sobą od spodu przy pomocy własnoręcznie przyciętych pasków cienkiego kartonu.
3