C (3)

SAMOCHÓD, KTÓRYM JEŹDZIŁ W. I. LENIN

Opracowanie graficzne i opisowe

ANDRZEJ KARPIŃSKI - WARSZAWA

SU U 4'. 1$

Na autosanie przerobiono sześcioosobowy samochód marki Rolls-Royce, model z lat 1914—1915, o blaszanej karoserii i brezentowym dachu. Miejsce kierowcy znajdowało się z prawej strony.

Sześciocylindrowy silnik o pojemności skokowej powyżej 7 litrów osiągał moc do 50 KM, co jak na owe czasy było niezłym rezultatem. Żeliwne cylindry, w każdym z których znajdowały się dwie świece zapłonowe, ustawione rzędowo w dwu oddzielnych blokach, po trzy w każdym. Aby uniknąć zdejmowania cylindrów przy docieraniu zaworów, nad każdym z nich umieszczono miedziany, gwintowany korek. Oba bloki miały wspólną miskę olejową. Z prawej strony silnika znajdował się rozdzielacz zapłonu, a z lewej — iskrownik. Akumulator umieszczono na ramie, pomiędzy gąsienicą i przednim kołem. Paliwo docierało do gaźnika pod wpływem nadciśnienia wytwarzanego w hermetycznie zamkniętym zbiorniku. Podczas rozruchu nadciśnienie wytwarzano ręczną pompką, a w czasie pracy silnika działała sprężarka tłokowa. Sprzęgło wyposażono w specjalny hamulec, służący do zatrzymywania jego części napędzanej, co znacznie ułatwiało zmianę biegów.

W odróżnieniu od samochodów współczesnych skrzynia biegów nie była zblokowana z silnikiem. Mechanizm przekładni głównej, póło-sie i wał kardana umieszczono we wspólnej misce olejowej. Stanowiło to zabezpieczenie przed przekazywaniem wstrząsów do ramy i zmniejszało działanie momentów skręcających na osie. Na tylnych półosiach — zamiast zwykłych kół samochodowych — osadzono zębate koła, które napędzały gumowe gąsienice. Wszelkie rurki i gaźnik wykonano z czerwonej miedzi i wyposażono w szkła matowe. Przednia szyba ochronna składała się z trzech części, z których każdą można było ustawić poziomo.

DANE TECHNICZNE

długość wraz z nartami 6 200 mm, szerokość    2    400 mm,

wysokość    2    350 mm,

długość narty    2    400 mm,

rozstaw kół napinających gąsienice    2    400 mm,

rozstaw kół przednich 2 000 mm.

OPIS BUDOWY MODELU

Model samochodu nie jest trudny do wykonania, jeśli dokładnie zapoznamy się z rysunkami: zestawieniowym i pomocniczymi oraz będziemy poszczególne elementy wykonywali uważnie według wskazówek podanych w opisie.

Do pracy nad modelem niezbędne są następujące narzędzia: nożyczki do wycinania części z arkusza, dwie żyletki do wycinania małych otworków, linijka (najlepiej metalowa), pinceta, papier ścierny, tektura lub karton do podklejania niektórych sklejek, farbki wodne, jeden z klejów np. „Cris-tal-cement”, „Toxa-cement”, „Her-mol”, „Butapren”. Klej „Butapren” doskonale nadaje się do sklejania dużych płaszczyzn; chwyta nawet w godzinę po posmarowaniu. Natomiast tam, gdzie konieczna jest sztywność spoiny, a więc w miejscach łączenia na styk, lepsze są kleje nitrocelulozowe (szybko schnące).

Potrzebne będą nam również kawałki folii aluminiowej do wy-klejenia wnętrz reflektorów. Bezbarwny lakier spirytusowy lub też cellon do pokrycia wykonanego modelu.

WSKAZÓWKI SZCZEGÓŁOWE

Szkielet nadwozia (arkusz 1). Części: wręgi A, B, C, D, E, F, wzmocnienie wzdłużne wręg część I, podłoga II. Wyszczególnione części naklejamy na tekturę. We wręgach i wzmocnieniu wzdłużnym wycinamy szczeliny, dokładnie obrabiamy do linii konturowych, następnie poszczególne wręgi wklejamy do ścianki wzmocnienia wzdłużnego. Wręgę A przyklejamy za pomocą pasków z literą a. Do przygotowanego w ten sposób szkieletu przyklejamy od spodu podłogę cz. II stroną nie zadrukowaną.

Części 1, 2, 3, 4, 4a, 5. Maska silnika. W sklejce cz. 1 w oznaczonym miejscu naklejamy cz. 2. Następnie przyklejamy zawiasy cz. 3 oraz cz. 4. Część 5 odpowiednio wyginamy i przyklejamy do sklejek (tył maski cz. 1) oraz do wręgi 6. Cz. 4a naklejamy na styku: maska silnika — cz. 5.    .

Części 6, 7. Przednia dolna szyba wraz z ramą. Po wycięciu sklejki cz. 6, naklejamy ramę szyby przedniej (cz. 7). Gotowy element przyklejamy do wręgi 6 i do oznaczonego miejsca na cz. 5.

Części 8, 9. Rama górnej przedniej szyby lekko odchylonej na zewnątrz. Cz. 8 naklejamy na cz. 9, po czym całość przyklejamy do wręgi C na wyższym poziomie niż cz. 6—7.

Części 10, 11, 12, 13, 14, 15. Sklejki do oklejania szkieletu górnej partii nadwozia. Oklejamy kadłub sklejkami wg kolejności liczbowej, wykorzystując do tego celu paski łączące posiadające te same numery z literą a. Cz. 15 naklejamy na bry-stol lub cienką tekturkę. Kształtujemy wg szkieletu, obrzeża sma-