C (69)

takie kształty, aby przejścia z jednej części w drugą były możliwie łagodne i pożądanego kształtu. Poważną pomocą w tych czynnościach są zamieszczone w tekście odpowiednie rysunki.

Jeżeli podczas budowy modelu będziemy pamiętać o powyższych zasadach, to na pewno uzyskamy zamierzony cel, wzbogacając swoje zbiory o jeszcze jeden dobrze wykonany model.

WYKONANIE MODELU

Kadłub

Kadłub modelu samolotu „Sum” składa się z pięciu podstawowych segmentów oraz pewnej ilości części uzupełniających. Każdy segment kadłuba składa się z części pokrycia oraz wręg łączących ze sobą segmenty sąsiednie. Każda wręga, celem poszerzenia jej krawędzi, ma na niej naklejony pasek okalający. Wręgi, aby dokładnie łączyły segmenty pokrycia, wykonujemy w następujący sposób: wycięty z grubsza rysunek wręgi naklejamy na tekturkę usztywniającą, po czym wycinamy dokładnie po zewnętrznej stronie obrysu. Następnie sklejamy na sklejce c?.ęść pokrycia kadłuba. W odpowiedni koniec segmentu pokrycia wklejamy do połowy szerokości pasek okalający. Następnie w pasek ten wklejamy dopasowaną wręgę. Jeżeli wręga jest za mała, to w pasek okalający wklejamy dodatkowy pasek odpowiedniej długości lub wycinamy nową wręgę zwiększając jej obwód. Dopasowaną wręgę wklejamy w pasek oka-

Uwaga: Przy ścieraniu wręgę należy obracać tak. aby jej nie zniekształcić, np. nadając wrędze kształt okrągły, eliptyczny albo kanciasty itp.

Jeśli koniec paska zachodzi poza linie, wrę* a jest za mała i należy ją zmienić lub powiększyć przez naklejenie dodatkowego paska. Pasek okalający przed przyklejeniem do wręgi należy sprawdzić przymierzając do sklejanej części pokrycia i w razie stwierdzonych małych niedokładności, jak np. za długiego paska, oznaczyć ołówkiem właściwą linią łączenia końców lego paska. Pasek przyklejamy po dokładnym dopasowaniu (rys. 3).

Uwaga: Wszystkie wręgi należy wklejać w segmenty właściwą stroną (liczba oznaczająca wręgę oznacza jednocześnie jej dół) i tak, aby linia pionowa pokrywała się dokładnie z miejscem sklejenia końców pokrycia na sklejce. Podobnie wklejamy paski okalające, których końce poza wyjątkami, zaznaczonymi w tekście opisu, łączą się na dole wręgi.

Głównym segmentem naszego modelu jest segment 6 wraz z paskiem okalającym 6a i wręgą 6b, toteż od nich zaczynamy jego budowę.

Część 6b. Wręga ta stanowi jedną całość z przy-kadłubotwymi częściami dźwigarów skrzydła. Na tekturkę naklejamy tylko okrągłą część wręgi, a po wycięciu wręgi dźwigar sklejamy, nacinając linie zagięć oraz uwypuklając jego górną i dolną powierzchnię (rys. 4).

Część 6a. Pasek okalający przyklejamy ma obrzeże wręgi 6b (lub w sklejoną część pokrycia fi) po uprzednim dopasowaniu.

Rys. 2

Rys. 4

łający tak, aby jej powierzchnia pokrywała się z krawędzią segmentu pokrycia (w połowę szerokości paska). Wręgę wraz z paskiem okalającym możemy także wklejać w inny sposób. A mianowicie: obwód wzmocnionej tekturką i wyciętej wręgi sprawdzamy, przymierzamy nałożony na obrzeże pasek okalający. Koniec paska powinien dochodzić do poprzecznej linii oznaczonej na sklejce na drugim jej końcu. Jeżeli pasek nie sięga tej linii to wręga jest za duża i należy ją zmniejszyć ścierając jej krawędź papierem ściernym.

Rys. 3