Gennep Obrz�dy przej�cia0

z jednej sytuacji społecznej do innej, ułatwiają owo przejście albo warunkują ja, ale jest także fundamentem wielu niezależnych obrzędów, praktykowanych przez wiele społeczeństw, społeczności zamkniętych oraz jednostki. Okazuje się więc, że podobieństwa między zespołami ceremonii nie dotyczą wyłącznie ich warstwy zewnętrznej, ale także wewnętrznej struktury. W gruncie rzeczy paralelizm ten byt świadomie wykorzystywali Egipcjanie. W czasach dynastii tebańskiej te same elementy obrzędowe znajdowały zastosowanie (1) w rytuałach intronizacji faraonów. (2} w służbie liturgicznej faraonów (występowali oni wówczas w roli kapłanów); (3) w obrzędach włączenia zmarłego do świata zmarłych i świata bogów⁵',

W każdym w tych obrzędów dokonywała się identyfikacja z Morusem, która odbywała się według pewnej określonej sekwencji. Podobny schemat pojawia się w ceremoniach związanych z identyfikacją z Ozyrysem: (1) służba liturgiczna innemu bogu; (2) rytuał włączenia do świata zmarłych⁵⁸ oraz (3) ceremonie o charakterze kosmologicznym. Celem tych ostatnich było zmuszenie Słońca, by rano wzeszło na nieboskłon, odbyto po nim swoją codzienną podróż, wieczorem zaszło na zachodzie, a w końcu, przez krainę zmarłych, ponownie wróciło na wschód⁵⁶. Tego rozróżnienia dwóch odrębnych kultów® bez wątpienia nie dostrzegł Ataandre Morel, ponieważ w obu przypadkach pojawia się podobny motyw - „rozczłonkowanie Horusa* w jednej sekwencji oraz „rozczłonkowanie Ozyrysa* w drugiej⁸¹. Sensem każdego z tych rytuałów jest przejście z jednego stanu do innego, a ze szczegółowymi aktami obrzędowymi, które się na nie składają (uświęcenie, karmienie mlekiem, nadawanie imienia, „wkraczanie do tajnej komnaty*, przechodzenie z jednej komnaty do drugiej, otrzymanie specjalnych szat i insygniów, wspólny posiłek itp.), spotkaliśmy się wielokrotnie podczas naszych badań nad obrzędami przejścia.

istnieje jeden, szczególny przypadek, gdy w bardzo krótkim okresie można zaobserwować kompletną serię rytuałów przejścia odnoszących się do różnych okresów życia ludzkiego. Dzieje się tak wtedy, gdy człowiek, którego uważano za

* Zob opis intronizacji faraonów na 1.123-124 niniejszej książki; na temat faraonów jako kapłanów zob. Naan&e Morel, Du caractśre rekgieta de ta royautt phamoruęie. Parte 1202. a. 203-233; na temat włączenia zmarłego do świata zmartych i świata bogów zob. Mttanóre Morel La rSuel du cufte dWn jownalier en Egypłe. Paru 1902. s. 95-109 oraz 226-229.

• Zob Meandra Morel Du caracfare ro6gt8ux de la royautt pharaonkjue, i. 150-167, 171-181232-239. na temat rytuału wtaczania do świata zmarłych zob. s, 160-162 raraej-ezfijkafcp-

• 2ob. na przykład NenanOre Morel U rituel du cuBe dMn joumafler, %. 91, W„ Du caracttre rebgwt# da te royautś pharaonkjue, s. 96.

* Nfa potrafię powwdziet, czy fafciś e$ptatog dokonał jut (a jeśli tok, to kiedy) \akw-ęopoddMu

" Trzecim kukom jaMfa* bogi Słońca tfta).

W

’ n cfliu ^r----■/ ' '    -----——«iovij ml'..

powraca domu I pragnie w nim odzyskać utraconą pozycM u*, orzez C3fv CVkl obrządów narrrtwi    . .

przazcałycyWobrzędówifa^**** ^Mu> sia obrzędom Intóacii rymn^'.**» »*■

jLzaflO. PO**⁸⁴•****”" 'nlcjacil. ponmmlapoślubić swojąte™_tó JSnonlo logo typu Islnloją. na przykład w Grecji czy w Indiach. Jm _tó ZZ Sdowdd. i* pizodsiawiony w niniejszej książce schemat nie jesi pusfmyZ Zwm Wfczny"-^al8 odpowiada taktom, podświadomym Skłonnościom oraz -^flbom społecznym._