Dinozaury nie potrafiły latać, ale w świecie prehistorycznym żyły też inne gady, które posiadły tę umiejętność. Nazwano je „pterozaurami". Przednie kończyny tych zwierząt przekształciły się w skrzydła, co umożliwiło im zdobycie przestworzy.
i Kości pterozaurów, podobnie T jak kości dziesiejszych ptaków, były puste w środku, dzięki czemu ich dała były lżejsze. Uważa się ponadto,
Quetzalcoatlus był największym ptero-zaurem i największym, latającym zwierzęciem w historii świata. Rozpiętość jego skrzydeł wynosiła aż 11-15 metrów! Dla porównania, współcześnie największą rozpiętością skrzydeł może poszczycić się albatros wędrowny, a wynosi ona „zaledwie" trzy metry.
Fakty z życia jaszczurów
Skrzydło pterozaura zbudowane było z twardej, ale elastycznej skóry. Rozciągała się ona z każdej strony ciała zwierzęcia, od barków aż do nóg. Skrzydło pterozaura było podobne do skrzydeł współcześnie żyjących nietoperzy. Skóra skrzydła rozpięta była na kościach długich ramion, nadgarstków i czterech wydłużonych palców. Pterozaury były mięsożercami, a w skład ich diety wchodziły przede wszystkim ryby. Gady te jadły jednak również kraby, mięczaki i plankton. Z kolei na lądzie żywiły się padliną, czyli ciałami martwych zwierząt. Wczesne pterozaury pojawiły się na Ziemi już w triasie, ale wymarły wraz z końcem jury. Jednak kilka gatunków bardziej rozwiniętych pterozau-rów pojawiło się w późnej jurze i wymarło dopiero razem z dinozaurami, czyli pod koniec kredy.