DSC00073

Warto zwrócić wagę aa dunktayuyam zpawwko, ze wraz z rowojai finwjr maicie zdolność jg •btootb do samodzielnego wykonywana zadań. Zmniejsza «f daaid adaał wodków własnych przedsiębiorcy. Większa roić zaczyna?* aafoawwi odgrywać (akie ezyimifci. jak: pliawaiw MtMtpam. know-how pracowników, umiejętne Jrtrpw.nwr zadań, uprawnień i odpowwtoalnofci przez wUśckiria.

2.7. Zintegrowany model rozwoju organizacji Quinna-f amerona

Oryginalny model rozwoju organizacji przedstawili profesorowie Uniwersytetu Michigan. Robert E, Oumn i Kim Cameron {57, *• 33—5IJ. Po przeanalizowaniu dziewięciu modeli opracowanych pracz różnych autorów odeszli oni od powszechnie przyjmowanej liniowej interpretacji rozwoju i posłużyli się układem współrzędnych, który powstał w wyniku połączenia następujących czynników:

•    kierunku orientacji przyjmowanej przez organizację (wewnętrzna przeciw zewnętrznej),

•    sposobu oddziaływania koordynacyjnego (elastyczność przeciw kontroli),

•    rodzaju celów (ends) i środków (means) działania.

Na tej podstawie Quinn i Cameron wyodrębnili następujące modele efektywnościowe organizacji, różniące się orientacją i szczegółowymi kryteriami efektywności:

(I) model systemów otwartych (Open Systems Model), charakteryzujący się podkreślaniem znaczenia elastyczności i czynników zewnętrznych,

II) model stosunków międzyludzkich (Humań Relations Model), w którym szczególną uwagę zwrócono na elastyczność i czynniki wewnętrzne,

(III)    model procesów wewnętrznych (Internat Procesu Model), cechujący się położeniem nacisku na sterowanie i czynniki wewnętrzne.

(IV)    model racjonalizacji celów (Rational Goal Model), akcentujący rolę sterowania i czynników zewnętrznych.

W procesie rozwoju organizacje przyjmują konkretne formy rozwojowe. nubicrając jednocześnie cech charakterystycznych dla wszystkich czterech modeli. W konsekwencji różnice dotyczą rozłożenia akcentów nu poszczególne modele i zakres ich integracji. Ostatecznie Quinn i Cameron wyróżnili następujące etapy rozwoju organizacji, różniące się pod względem wzorców efektywności:

•    etap przedsiębiorczości (Entrepreneurial Stage),

•    etap zcspołowości (CollectMty Stage).

•    etap formalizacji i kontroli (Formalization and ControI Stage),

•    ciup dostosowania i odnowy (Elaboration of Siructure Stage).

Nu układzie współrzędnych poszczególne etapy rozwoju mają

kształt nieregularnych linii zamkniętych wypukłych i wklęsłych. Na rys. 23 /.osluły przedstawione hipotetyczne wzorce efektywności organizacji na etapie przedsiębiorczości oraz formalizacji i kontroli. Analogicznie opisywane są pozostałe stadia jej rozwoju.

85