DSC00224 (26)

DSC00224 (26)



swobodn


się ku końcowi, do którego dociera lub nie. Może też mieć rakter okrężny - czytelnik nie decyduje się na uporządkuj5

e wędruje po tekście, czasem zaczyń od końca. Żadna z tych metod nie oznacza bynajmniej den' cjonowania dzieła. Są to po prostu dwa spośród wielu różJ, rodzajów relacji, jakie mogą zachodzić między książką a c?,i nikiem, nie świadczące nijak o jego opinii na jej temat.

laka metoda obcowania z literaturą ma wiele zalet, z który najważniejsza dla naszych rozważań polega na tym, że rozbij,

• • • “    , J |    TO

ona wyraźny podział na czytanie i nie-czytanie, a wlaśck

rozmywać

raźnie zakreślone kontury. Na przykład do jakiej kategoriizat czyć sytuację, w której jakaś osoba poświęciła ileś czasu książce

może nawet całe godziny, ale nie przeczytała jej od początkuj końca? Czy gdyby przyszło jej wypowiadać się o niej, możnatu uznać, że mówi o książce, której nic czytała? Identyczne pyta. nie nasuwa się, jeśli ktoś -jak bibliotekarz Musila — woli nieza-głębiąc się w poszczególne książki, lecz pozostawać napeiyfe. riach ich świata. Można się zastanawiać, kto jest lepszym czytelnikiem - ten, kto czyta książki dogłębnie, lecz nie potrafi icb usytuować, czy ten, kto w żadną nic daje się wciągnąć bez reszty, ale ma rozeznanie we wszystkich.

Jak widać, ciężko precyzyjnie ustalić, czym jest nie-czytanie,

zwi

rozwazan najczęściej, przynajmniej w wypadku książek, które stanowił trzon naszej kultury, zatrzymujemy się w przestrzeni pośredniej

zazw\ czaj bardzo trudno powiedzieć, czy czytaliśmy daną książkę,czj

me.

Valery, podobnie jak Musil, zachęca do myślenia raczej o wspólnej bibliotece niż o jej pojedynczych elementach. Dla prawdziwego czytelnika, który wiele rozmyśla nad literaturą, li-

czy się nie ta czy inna książka, ale one wszystkie jako całość. Skupienie całej uwagi na jednej z nich niesie ze sobą ryzyko utracenia z oczu tej całości oraz tego, co w pojedynczej książce stanowi część o wiele rozleglejszej struktury i pozwala pojąć jej głębię.

Valery chce, żebyśmy się posunęli nieco dalej i przyjęli taką postawę wobec każdej książki, żebyśmy starali się objąć ją spojrzeniem bardziej uogólniającym, a więc patrzyli na nią z tego miejsca, z którego rozpościera się widok na całość literatury. Wymaga to ogromnej czujności, trzeba bowiem nieustannie uważać, by nie stracić z oczu punktu, w którym przecinają się te dwie perspektywy, a więc nieustannie utrzymywać rozsądny dystans wobec książki - tylko to bowiem pozwoli pojąć jej prawdziwe znaczenie.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Sponsorzy4201 djvu do gorącego pieca. Gdy się upiecze; układa się na blat , polewa się mocnym bu
scan0080 (9) FARBY AKRYLOWE W PRAKTYCE Warstwa olejna Teraz gdy praca nad obrazem zbliża się ku końc
5 (1612) WPŁYW SPOŁECZNY 1 9 1 nie, do którego jedzenia zupełnie nie wiem, jak się zabrać, to dyskre
Drodzy Państwo, rok 2020 zbliża się ku końcowi. Świadectwa naszych czasów niewątpliwie odnotują
DSC00217 (26) schematu oraz podłączyć loloelcmenty do mikroampetotnier/a Prawidłowość dokonanych poł
Magazyn8001 Wiek XVIII ma się ku końcowi, ale malarstwo jest w przededniu nowych zapasów. Śmiało
Technologia informacyjna Po uruchomieniu programu pojawi się okno konfiguracyjne, do którego wprowad
356 356 Dr. M. Thullie. chami. Wysokość rozpory w klacz li 80 cm powiększa się ku podporom do 140 cm
[...] Urodzony przed chwilą, mam się ku końcowi. Rozkażcie, niech mnie pogrzebią na dnie moich
balwankowe Bałwankowe szczęście - T Massalska Mroźny, zimowy dzień chylił się ku końcowi. Wiatr z ro
jewódzkiej. Do rejestru nie wpisuje się zabytków wpisanych do inwentarza muzeum lub wchodzących w sk
DSC00002 (26) Inhibitory beta 1 i Mają powinowactwo do enzymów - beta-faktamaz < Nie funkcjonują
pi7 suwa się ku dołowi i w lewo, zaś powiększenie prawej komory może spowodować jego przesunięcie w

więcej podobnych podstron