DSC00233

1 polskich badali, wymienia następujące fazy kryzysu w przeasięoiorctwle:

1.    Spadek zaufania do przedsiębiorstwa i w przedsiębiorstwie.

2.    Kierownictwo przedsiębiorstwa czeka aż wszystko wróci „do normy", jjjg podejmuje na ogól nieskuteczne próby otrzymania pomocy z zewnąt^

3.    Eskalacja kryzysu - kryzys palący, możliwy do opanowania.

4.    Postąpowanie sanacyjne lub likwidacyjne.

5.    Przebudowa lub likwidacja przedsiębiorstwa.

6.    Wychodzenie z kryzysu.

18.2. Problemy (zasady, wskazania)

zarządzania w kryzysowej sytuacji

Na ogól wyjście z kryzysu jest trudne, a nawet bardzo trudne, a to z m. stępujących powodów:

—    trudne, a częstokroć wręcz niemożliwe jest usunięcie zewnętrznych pro. czyn kryzysu,

—    trudne jest przystosowanie się do niekorzystnych okoliczności zewnętrznych, gdyż zmusza do przewartościowania realizowanych dotąd sną tegii przedsiębiorstwa, do zanegowania posiadanego doświadczenia firmy, nieraz konieczności dokonania zmiany kierownictwa,

—    w kierownictwie i w załodze powstaje atmosfera niepewności i zagrożenia i w związku z tym narastają stany emocji, napięć i konfliktów, co utrudnia zgodne współdziałanie, aby zażegnać kryzys,

—    trudne jest przestawienie się z trendu kryzysu (spadku, ograniczania, redukcji) na trend wzrostu i rozwoju.

Możliwości wyjścia przedsiębiorstwa z kryzysu tkwią przede wszystkim w zarządzaniu, z tym że musi ono być przystosowane do specyficznych warunków kryzysowych i musi być nastawione właśnie na zwalczenie kryzysu i to możliwie w jego wczesnej fezie.

Rzadko się zdarza, aby przedsiębiorstwo znajdowało się w stałej prosperity. Nieuchronność powstawania w przedsiębiorstwach kryzysów spowd^{1 2}

r

P

if

i£

sł

b

d

s>

n

i

w

n

k

e

w

st

n

w

P

n

*)

1

I Z. Dworzedci, SkuUans zanudzani/ w sytuacjach kryjysu, TNOiK Oddział Włrtiawsfc szawa 1993,5.30.

2

Tamże, s. 18-24.