Sl<ręc:alność właściwą wylicza się zo wzoru:
i?o a Id “
c I
gdzie:
c
stężenie cukru w g/cm3,
grubość warstwy mierzona długością rurki polarymetrycznej w dm.
Jeżeli stężenie wyrazi się w procentach wagowo-objętościowych g/IOOcm3, to:
po a 100
c I
Możemy stąd wyznaczyć stężenie cukrowca optycznie czynnego:
a 100
c -
1.1. Określenie skręcalności właściwej cukrowców Odczynniki
cukrowce w substancji: glukoza, fruktoza, sacharoza, laktoza 2 mol/l węglan sodu Ńa2C03 lub 1 mol/l NaOH
Sprzęt
polarymetr
kolby pomiarowe o poj. 50 cm3 - 4 szt. pipety
Przygotować 5% roztwory cukrowców z kilkoma kroplami węglanu sodu i zmierzyć kolejno ich skręcalność. Wyliczyć skręcalność właściwą dla oznaczania cukrowców.
1.2. Pomiar mutarotacji glukozy
Zjawisko mutarotacji cukrów zostało omówione w rozdziale 5 „Węglowodany", świeżo sporządzone roztwory glukozy M roztworami a-D- glukozy. W ciągu 24 godzin zachodzi częściowe przejście w (ł-D-glukozę i ustala się równowaga. Skręcalność właściwa w stanie równowagi wynosi lały =+52,5°. Osiągnięcie równowagi pomiędzy formami o- l |ł-D- glukozy przyspiesza środowisko alkaliczne.
glukoza krystaliczna 2 mol/l Na2C03 lub NaOH
polarymetr
waga analityczna
kolby miarowe o poj. 100 cm3
Przygotować roztwór 10% glukozy i odczytać kąt skręcenia. Odczyty powtarzać co 15 minut. Dla każdego odczytu obliczyć skręcalność właściwą. Powtórzyć doświadczenie, dodając kilka kropli 2 mol/! Na2C03 lub NaOH. Obserwować, jak wpływa odczyn środowiska na mutarotację.
1.3. Inwersja sacharozy
Inwersja sacharozy to jej hydrolityczny rozpad pod wpływem kwasów lub specyficznych enzymów. W wyniku inwersji z niere-dukującej sacharozy otrzymujemy mieszaninę cukrów, nazywaną inwertem, która posiada właściwości redukujące.
6 mol/l HCI 2 mol/l NaOH 2% roztwór fenoloftaleiny
169