DSC00297

Przywiązanie stanowi socjologiczny odpowiednik pMycliomialltycznych kon* strukcji, takich jak sumienie c/y mper-ega, omz odpowiednik znanego psycho* logii społeczną) pojęcia Internalizacji. lą^iązmiic oznaczn emócjonniną więź jednostki z jej najbliższym otoczeniem społecznym (zrodzitiąTz przyjnciofm^ z kolegami z pracy, z sąsiadami, ćtć,), ci) ż kórći. zdaniem ilirschicgo, implikuje konieczność liczenia się z opinią owych „istotnych innych*’. Jednostka, która jest silnie przywiązana do swego otoczenia, czuje się „moralnie zobligowana” do przestrzegania norm, które to otoczenie uznaje. Jeżeli natomiast jednostkę nic obchodzą życzenia i oczekiwania innych ludzi - to znaczy jeżeli jest nie wrażliwa na opinię innych - jest w tej mierze nie związana normami. Może angażować się w dewiacje.

(1. zobowiązanieycommitment)

Drugi element-więzi jednostki ze społeczeństwem opisuje Hirschi następująco: „Niewielu zaprzeczy, że ludzie czasami stosują się do reguł po prostu z obawy przed konsekwencjami¹. Ten racjonalny komponent konformizmu nazywamy zobowiązaniem". Zobowiązanie jest odpowiednikiem ego> bądź zdrowego rozsądku. Zdaniem Hirschiego, człowiek postępuje w sposób konformistyczny nie tylko dlatego, że czuje się psychicznie związany z innymi osobami, które postępują konformistycznie. Konformizm jednostki wynika także z chłodnej kalkulacji zysków i strat. Konformizm musi się „opłacać”, dewiacją natomiast musi przynosić „straty”. Ponieważ ludzie zdobywają pozycję społeczną, wykształcenie, dorabiają się etc., stąd zazwyczaj rozważają ryzyko, na jakie może ich narazić zaangażowanie się w dewiację. Aspiracje i ambicje są bowiem w ujęciu Hirschiego głównymi czynnikami wyznaczającymi konformizm, niezależnie nawet od obiektywnych możliwości ich realizacji.

W ujęciu' teofu kontroli element więzi jednostki ze społeczeństwem to gffiangaźowanję y^^ąlnpść zgodną z normami, judzie postępują w sposób _: - zgodny z normami nie tylJco^dlategoT^że czują się do tego „moralnie