DSC00356 (10)

SI BLOND, SI BE A U...

Jak piękne, jasne-Jako włos S płow-y. CcTTćaTrt^smutek blaskiem swym pokona, Nję hyłn runo złote, prze? Jazona Zdobyte ongi przemyślnymi łowy;

Ani świetniejszej nie znały osnowy,

Ni przędzy cieńszej fenickie wrzeciona;

Ani też tkliwszą nie była zielona

Mchów leśnych miękkość w poranek majowy.

CO ty, przy którym promień jasność traci 7>koro dziś dla mnie odbiegasz swych braci, Czuję miłosną w sercu mym nadzieję:

Odwagi! Oto już grodu obrona Posłów do wroga wysyła, skłócona: Rychło i miasto odemknie wierzeje!.

Przekład M. Wroncktej.

DE SES MARIS...

Igiełką srebrną Helena gorliwa Mężów swycłi ongi wyszywała dzieje:

I tak na twoim płótnie dziś widnieje To, co mi niesie dola nieszczęśliwa.

Czemu, o pani, gdy twa dłoń wyszywa Czarnymi nićmi śmierci mej koleje,

Nigdy cboć jedna, wieszcząca nadzieję, Zielona, nitka wśród nieb się nie skrywa?

Ilekroć spojrzę, zdobisz swoje płótno To w kir posępny, to w purpurę smutną,

Co ściegiem każdym boleść moją znaczy.

O losie straszny! Nie dość mej bogini Wzrokiem mnie razić, lecz wszystko, co czyni, Jest obietnica^ wieczystej rozpaczy!

Przekład M. Wronckiej.

29