v ., .4'-x W cnchswsou i przebieg zociiud/gcytli w mm zjawisk ntr zakod wyboru w nm> wk(hi
, ,» ,v « iwzbyt Ju.*n-h obszat.uh Wszechświata roogi| byc rożne gęstości materii łub wyro/iw**
, . j*!kK v \ ••wisk* Jeśli jednak wc/ntums pod u* Agę Wv«cMmmI jako cah»*ć, to oł»*c rwali */y
u \„o/a >* <*piv’* co tsdn.ikowo (mapi iło dy'|vm\ji ty vonj wud/y fmszn.j i takie sann n v *.
*v •• •’ ‘ , W.. v -w- | • i ES
v ■ »J , ytwh gaUkbk oddala siv od obM iw.itot a / szybkoscui wprost [łropofcjonnlmj do odległości
odmcgo p|^ \: a
»»• H r,
c s: IIiiM'!i a Jv w »ti>> , nu |i i dokładnie znana Obecnie mo/na przyjąć, ze
;%• *v czsnułwsd, i tu o y i! iktski (ihIK gle) I okalncj Cirupy Galaktyk (Jalaklyki pobliskie porastają się w hvih strom wi*kt*l współnci odka many. Niektóra więc zbliżają się, a inne odtldają is* r» szybkow i odvt.il.il kvj mv galaktyki jest te/ wprost proporcjonalna do przesunięcia A A dtu-
p»xi tal światła w jej widmie
i» r r
T* tv-.'rwf.v./rc >pi'\ ewolucji Wvechswidia / rozwiązań równa n teorii względności wynika kilk.i modeli k . h./n\v.b Dtu! |tvA/i nie ro/\tr/v.umyto, który z tych modeli prawidłowo opisuje rozszerzanie My' Wvcch-w it ; k »/d\ / tsch modeli można przedstawić graficznie w postaci wykresu, który ukazuje, jak vc ! . lvIi”h. /•* pomiędzy ealdktykami zmienia su. w czasie / Wybór odpowiedniego modelu (wykresu)
/ile/y u średniej gcstosu f) materii Wszechświata, a ta jest znana mało dokładnie.
Us/echsHiat otwarły zawsze My rozszerza I kspansja trwać byd/ic nieskończenie długo Ma dodatnia krzywi/ric pr/c rr/cni Przestrzeń |csl nieskończona i zakrzywiona (jak powierzchnia siodła),
Płaski prędkości ucieczki galaktyk zmniejszają siy i w nieskończoności sa równe zeru W zerowe) kr/v-wizme przestrzeni mamy geometrię cuklidesow.) plaska.
Zamknięty krzyw.i jest eyklonl.) Ujemna kizywizna przestrzeni Wszechświat na przemian rozszerza su. i kurczy