DSC00462 (7)

[11]

i=^^a- ^S" 100%

0

Dla próbek o przekroju kołowym powyższy wzór można doprowadzić do postaci:

ijf : p-    21

[12]

Z = fe    100%

gdzie: d_u - średnica próbki w miejscu zerwania.

Dla próbek płaskich wzór ten przyjmuje postać:

[13]

Dla materiałów kruchych nie wyznacza się wydłużenia względnego, w związku, z czym próbki te nie muszą mieć koniecznie pryzmatycznej części pomiarowej.

W trakcie próby rozciągania można zarejestrować w układzie siła (F) wydłużenie (A/) wykres rozciągania. Kształt wykresu zależy od rodzaju badanego materiału. Na rys. 5 przedstawiono typowy wykres rozciągania stali nisko węglowej.

Rys. S Wykres rozciągania dla stali niskowęglowęj w dwóch układach współrzędnych: a) naturalnym; b) odkształcenie średnie - naprężenie

Początkowo wraz ze wzrostem obciążenia wydłużenia są bardzo małe, po odciążeniu próbka powraca do pierwotnej długości - nie można stwierdzić żadnych trwałych wydłużeń, a wykres jest linią prostą Liniowa zależność wykresu w początkowej jego fazie (F < F0.03) stanowi doświadczalne potwierdzenie prawa Hooke'a w zakresie małych odkształceń. Fjj -sSą odpowiadająca granicy proporcjonalności

Przy dalszym obciążaniu wykres zakrzywia się, a po odciążeniu pojawiają się udhlitshi' 111B trwale. Po osiągnięciu pewnej wartości siły F siła mimo wzrastających pjjdkdsś nie tylko nie wzrasta, ale nawet może chwilowo zmniejszać się. Zachowanie MHCeńaiU określa się jako płynięcie.