DSC00722 (2)

zniszczenia główki lub górnej części panewki /tak zwanego dachu/główka kości biodrowej

ma oparcia i wtedy następuje wędrowanie główki, a więc i całej kończyny dolną ku górze .co ramy zwichnięciem w stawie biodrowym /w tym przypadku zwichnięciem patologicznym/ leraz proces chorobowy umiejscawia się pierwotnie w torebce stawu biodrowego /postać gruźlicy mazlówkowej lub synowialnej/, lecz zwykle zakażenie przechodzi stopniowo na cały staw, szczególnie w przypadkach późno rozpoznanych, a więc i późno leczonych. Wspomaganie leczenia operacyjno-farmakologicznego odbywa się stosując różnego rodzaju aparaty ortopedyczne w zależności od rodzaju gruźlicy.

3.Grużiica stawu kolanowego/gonitis tuberculusa/ jest trzecią co do częstości, postacią gruźlicy kostno-stawowej .Proces gruźlicy częściej atakuje elementy kostne stawu kolanowego, rza-dziej torebkę stawową, z której zresztą po pewnym czasie przeważnie przenosi się zakażenie także na

ę^tećzeniu zachowawczym unieruchamiamy całą kończynę dolną opatrunkiem gipsowym lub tutorem znosząc ewentualny przykurcz zgięciowy .W przypadku gdy kości są miękkie stosujemy aparat odciążający z silnym wyciągiem aby nie dopuścić do przykurczu chorą torebki stawowej.

4. Inne umiejscowienia gruźlicy kostno-stawowej są znacznie rzadsze i mogą dotyczyć wszystkich stawów oraz kośd krótkich /dobrze unączynionych/. Do najczęstszych należy zaliczyć gruźlicę stopy , barku, łokcia, dłoni, żeber, miednicy, stawów krzyżowo-biodrowydl itp Te umiejscowienia dla protetyka mają mniejsze znaczenie dlatego, że zwykle chodzi o usztywnienie w tych stawach w pozycji korzystnej z punktu widzenia procesu leczniczego .1 tak np. bark ustawia się w ten sposób aby dłoń była na poziomie ust /to jest tak aby chory mógł jeść/, staw łokciowy w zgięciu pod kątem 90° , stopa w stawie skokowym górnym pod kątem nieco więcej niż 90°7100°-110* / .Oczywiście będą konieczne tu aparaty unieruchamiające które w dalszych okresach choroby jako lżejsze są chętniej znoszone przez chorych niż opatrunki gipsowe.