DSC00827 (10)

I

I

I 1

ogień. wodę, chleb, słońce, księżyc, niektóre

Jtlt ‘^? *^,ł*»

• zewa. pt«ki i zwierzęta oraz Krzyż jako symbol ma* giczny. Tc, jak i wiele innych Jeszcze przedmiotów kultu otaczane były czcią i szacunkiem, często skk dano im ofiary i modlono się do nich -^s.

Również moralność tępo ludu miała niewiele wspólnego z moralnością chrzęścijańską. Pietkiewicz stwierdza, iż na Polesiu żaden z chrześcijańskich grzechów głównych nie był grzechem**. Istniał natomir t inny, bardzo długi rejestr grzechów nie mających nic wspólnego z etyką propagowaną przez Kościół. Grzechem więc było: pluć lub oddawać mocz w ogień, zalewać ogień wodą, brudzić wodę, bić ziemię kijem, biec w czasie grzmotu, robić coś nieprzyzwoitego przy księżycu, wskazywać palcem na księżyc, brudzić chleb itd., itdj Umyślne zabicie pszczoły lub bociana traktowane byłe niemal jak grzech równy zabójstwu człowieka. Grzechem było każde niewłaściwe zachowanie się wobeJ przedmiotów ludowego kultu, jak też każde odst ostWO \ od tradycyjnych reguł postępowania. Nawet codzienne mycie się, sposób spożywania posiłków, spania — obwarowane były sankcją grzechu. ToJki żyd walajecsa ti pierynach jak świńnia u sałomi, a chryszczonamu czuła unefcu i soram i hreszno ²³.    .

O przewadze wzorów zachowań przekazywanych przez tradycję ludową nad v zorami wnoszonymi do tych społec znośri przez chrześcijaństwo świadczyć może przykład ślubów ne Polesiu. Otóż młodej parze rangę małżeństwa nadawał nie sakrament kościelny, ale obrzęd

Teksty tych modlitw podaj.-. Maszyi. .v    Federawski w cy

nfl*h tu dziełach; Charakter popnft ;ich mo-łstw n’*ly tez w ii plikach    ia, t»w. ,^sr. wy" 'Tob. Słcjn: Me Tbjic. -Me

irs 6mr«: . Op. ctt., &. S2T. 554 * mĄ.

** O. Pietkiewicz: Kultura duchów PbicsSo Hz*czyckłe^-. Op.

•    . W?.

“ TłurrTyl> Zyd wyleguje sle w pierżyaach Jak J*. .

•    rtncionfp" u nlowh' owi to wstyd 1 grze>! ilMdiPt, s.

&

i