DSC00843

:zyli stan

metodą poznawczą dającą wgląd w prawdy uniwersalne i wieczne była dialekty Pod tym pojęciem rozumiemy zarówno sztukę prowadzenia dialogu, w któi poprzez zbijanie argumentacji przeciwnika dochodzi się do prawdy, jak też t ^{,rzea za}| sposób rozumowania, w którym nie tyle bada się przyczyny i cel zjawisk, ile prj którzy pr« wszystkim logiczne między nimi zależności. Dla Platona prawdziwa filozofią po prostu dialektyką.

Zagadnienia etyczne - teoria czterech cnót i koncepcja miłości

' cm

żyli stan jfe swego obywateli ■tanów c 'vyróżnia naczej oc eażdy ze notą, to ad i harr Szczegt Do 20. S

Platon, kontynuując myśl Sokratesa, podnosił znaczenie cnoty (arete) jako dzielni szlachetności duszy. Każdej z trzech wyodrębnionych przez niego części 1 odpowiadał określony rodzaj cnoty: cnotą rozumu jest mądrość, popędMif<| męstwo, pożądliwości - panowanie nad sobą, inaczej umiarkowanie. Te trzy podporządkowane były czwartej - sprawiedliwości, która pojawia się wtedy] każda z części duszy we właściwy sposób kieruje się przynależną jej cnotąj to teoria czterech cnót, zwanych niekiedy kardynalnymi. A zatem poglądy 9 rimnast} pokrywały się u Platona z antropologicznymi, a równocześnie zostały powi® _nat_emat z kwestiami epistemologicznymi. Poznanie niezawodne i prawdziwe było 9 colejnycl możliwe wówczas, gdy duszy udawało się uniezależnić od ograniczeń i poh iziałalno ciała, a to z kolei mogło się dokonać wtedy, gdy każda z części duszy realizoj wzeszli r przyporządkowaną sobie cnotę, a cała dusza osiągała stan równowagi i harmonii państwo Bardzo ważnym, wspomagającym czynnikiem, sprawiającym, że ludziom zal Przedst na dążeniu do prawdy i dobra, był Eros. Właściwością miłości jest to, że podąa ?odporz£ temu, co piękne i zarazem dobre, a więc w pierwszej kolejności skupia się na dob ⁵¹? praq materialnych, na pięknych ludzkich ciałach, ale poznawszy ich niedoskonałoŚg kie Portyk uwagę na dobra duchowe, zaczyna dostrzegać piękno dusz, aż w końcu osiąga j ideę najwyższego piękna i dobra. A zatem to miłość jest tą siłą w czlowiekgfl pozwala mu wznieść się ponad doczesny, materialny, niedoskonały światli świat prawdziwych, wiecznych i niezmiennych wartości.

Zagadnienia polityczne - koncepcja idealnego państwa Swoje koncepcje etyczne przekładał Platon na polityczne. Poszukiwał idealnegca państwowego, czyli takiego, w którym możliwe byłoby dążenie do d|H i realizowanie Idei Dobra. Potrzeba istnienia państwa wynikała z tego, że < jako jednostka był zbyt słaby i niewystarczalny, by indywidualnie realizowM wyższe cele. Musiało to być państwo urządzone w sposób racjonalny funkcjonujący niezawodnie mechanizm. Jego mieszkańcami mogliby być j którzy są niezbędni; Platon, stosując zasadę podziału pracy, doliczył się trzech™ 1) ci, którzy z racji swoich szczególnych uzdolnień intelektualnych sprawuj^