DSC01160

Janusz HrasUUkŁ

ŚNIADANIE U DESDEMONT

SZTUKA W 7 AKTACH

08 O B Y:

TADEUSZ

ADAM

HANKA

SZYMON

Oraz lalka, która mówi „Tata"

INTRODUKCJA

Na więziennym podwórzu. Widać fragment muru okalającego więzienie, żelazną bramę z furtką i krawędź strażniczej wieżyczki. Na scen wchodzi Szymon w garniturze z wytartą walizką w ręce. Przez ramię przerzucony ma płaszcz, na głowie trochę za duży kapelusz. Idzie sztywno jakby bojąc się zdefasono-wać otrzymany przed chwilą w magazynie zupełnie nowy lecz nie modny garnitur. Tuż za nim podąża więzienny strażnik. W jednej ręce trzyma pęk kluczy, w drugiej — kartę zwolnienia. Zatrzymują etę przed bramą. Strażnik z uwagą studiuje papier; po churili unosi wzrok, patrzy na Szymona.

STRAŻNIK (jakby wywołując) Drecki!

SZYMON (pręży się na bacznoSĆ) Szymon, syn Stanisława...

STRAŻNIK Imię i nazwisko panieńskie matki...?

SZYMON Pelagia, z domu Karpiel.

STRAŻNIK (stale konfrontując odpowiedzi Szymona z trzymanym w ręce papierem) Urodzony?

SZYMON Piątego, dwunastego, tysiąc dziewięćset trzydziestego...

STRAŻNIK Gdzie?

SZYMON W Warszawie.

STRAŻNIK Kawaler?

SZYMON Kawaler.

STRAŻNIK (poprawia czapkę) No to pora będzie się ożenić.

SZYMON (prężąc się) Tak jest...

Strażnik wręcza mu kartę zwolnienia, otwiera furtę w bramie. Szymon robi krok przed siebie, zatrzymuje się, ogląda na Strażnika.

STRAŻNIK No co? O co jeszcze chodzi?

SZYMON A... a którędy do dworca?

STRAŻNIK A... nie wiecte.

SZYMON Nie wiem. Ja nie tutejszy.

STRAŻNIK Nie tutejszy... (śmieje się) Sześć lat życia tu spędziliście i nie tutejszy?

Szymon wzrusza ramionami. Strażnik staje w otwartej bramie i wskazuje przed siebie ręką.

STRAŻNIK Prosto i pierwszą ulicą w prawo. Potom przejdziecie przez skwer. Stamtąd już będzie widać. A najlepiej jeszcze kogoś po drodze zapytajcie.

SZYMON Dziękuję. Do widzenia.

Wychodzi za bramę. Strażnik patrzy za nim, po chwili woła.