DSC01291 (10)

' Boga, że wszystko, co sprawiedliwe, jest dobre i że sprawiedliwa jest kara za grzech i nagroda za dobre uczynki? Stąd wniosek, że niedola grzeszników i szczęście dobrych pochodzi od Boga.

2.    A. Nie mam nic przeciw temu, lecz pytam o tamto drugie: na jakiej podstawie wiesz, że my pochodzimy od Boga? Tego bowiem obecnie nie wytłumaczyłeś. Wyjaśniłeś tylko, że Bóg wymierza nam zasłużoną karę lub nagrodę.

E. Otóż widzę, że nasze pochodzenie od Boga staje się oczywiste tylko wtedy, gdy już upewniliśmy się, że Bóg karze grzechy. Przecież On jest źródłem całej sprawiedli-' wości, a sprawiedliwość nie karze obcych. Inaczej postępuje dobroć, która świadczy dobrodziejstwa nawet obcym. Jasne więc, że należymy do Boga, ponieważ tak samo karze nas Jego sprawiedliwość, jak obdarza nas Jego łaskawość. Następnie na podstawie prawdy, że wszelkie dobro jest dziełem Bożym (wprowadziłem ją za twoją zgodą), można wywnioskować, że człowiek także pochodzi od Boga. Przecież człowiek, jako istota ludzka, przedstawia pewne dobro, ponieważ może żyć dobrze, o ile chce.¹

3.    A. Jeżeli tak jest rzeczywiście, rozwiązaliśmy postawione przez ciebie zagadnienie. Bo jeśli to prawda, •e człowiek stanowi pewne dobro i że tylko wtedy może czynić dobrze, kiedy chce — musiał otrzymać wolną wolę, ponieważ bez niej nie mógłby czynić dobrze. Dlatego zaś, /.o używamy jej do grzechu, nie można przypuszczać, że Bóg dał ją w tym celu. A więc wystarczającą przyczyną, dla której należał się nam dar wolnej woli^jest to, że bez niej człowiek nie może żyć moralnie. To przeznaczenie wolnej woli możną, poznać stąd, że grzeszne użycie jej sprowadza Bożą karę. - Taka kara jest niesprawiedliwa, jeżeli otrzymaliśmy w wolnej woM nie tylko środek do dobrego życia, lecz także narzędzie grzechu. Jaka byłaby to sprawiedliwość, gdyby ponosił karę człowiek, który użył wolnej woli w tym celu. w jakim ją c trzymał? A tymczasem czy nie odnosisz wrażenia, że Bóg, karząc grzesznika, tak przemawia do niego: „Dlaczego nie użyłeś wolnej woli do tego, do czego ci ją dałem, to jest abyś czynił dobrze?“

119    . A ⁵t?^anłc* Które powoływał się Pelagtusz dla uzasadniania swojej

¹ herezji. Por. Rctroctationes 1. |, j.