Stan odżywienia kikuta jest dobry po odjęciu na każdej wysokości, jednak wartość funkcjonalna jest tym większa, im dłuższy jest kikut- Jednakże ze względu na częstość amputacji w obrębie uda wyłania się inny ważny problem organizacji i ekonomiczności następowego protezowania; duże znaczenie posiada możliwość zaopatrzenia w nowoczesne protezy standartowe. Zmniejsza to koszty zaopatrzenia oraz skraca czas wykonania przy zachowaniu wysokiej jakości protez, a tym samym przyśpiesza proces rehabilitacji inwalidy.
Dlatego za miejsce z wyboru uważa się odjęcie uda na wysokości 7-8 cm powyżej szczeliny stawu kolanowego.
Kikut udowy długości około 30 cm (mierzony od krętarza większego) iest wystarczająco długi i silny, aby w pełni kontrolować protezę; jednocześnie pozostaje wystarczająca przestrzeń na umieszczenie nowoczesnego mechanizmu kolanowego oraz na zastosowanie zawieszenia podciśnieniowego. Jeśli konieczne jest odjęcie na wyższym poziomie, należy dążyć do zachowania możliwie najdłuższego kikuta. Im wyższe odjęcie, tym krótsza, mniej korzystna dźwignia kikuta oraz większe zaburzenie równowagi mięśniowej w obrębie kikuta; zwiększa się masa amputowanych przywodzicieli oraz prostowników biodra, przy zachowanych odwodzidełach i głównym zginaczu uda - m. biodrowo-udowym (m. iliopsoasj. Pociąga to za sobą narastającą tendencję do przykurczenia zgiędowo-odwiedzeniowego kikuta. Dlatego parucentymetrowy odcinek uda od poziomu guza kuiszowego w dół stwarza ogromnie problemy w zaprotezowani u .