przypominanie sobie.’ Już jednak w r. 389 pojawia 1k1 w dialogu O nauczycielu ostateczna forma oryginalnej augustyńskiej teorii reminiscencji odbiegająca daleko od koncepcji platońskiej. Jak wynika z braku jakiejkolwiek korekty w Retractationes, Augustyn do końca życia konsekwentnie uznawał ją za słuszną.
W stosunku do platońskiej reminiscencji innowacja Augustyno polega, najogólniej rzecz biorąc, na tym. że przedmiotem ..pamięci" czyni on nie przeszłość, lecz ponadczasowe prawdy w wcina. Słuszno więc jest twierdzenie, że pewne prawdy dusza znajduje w ■ornej sobie, błędem byłoby jednak pojmować to znajdowanie prawd w duszy Jako przypominanie aobie, podobne do przypora!1 nanla dawniej zdobytego poznania. Naprawdę — twierdzi iw. Augustyn — „przypominanie" jest „pamięcią teraźniejszości".1 Toteż w terminologii augustyńskiej, o ile nie odnosi się ona do umiejętności nabywanych drogą poznania zmysłowego, między słowami „uczyć się", „przypominać sobie" i „myśleć" nie ma po prostu śudnoj różnicy. Jest to możliwe dlatego, że prawda, przedmiot czynności „uczenia się", „przypominania sobie", „myślenia", Jest zawsze w naszym zasięgu dzięki Mistrzowi wewnętrznemu, który Ją nam wykłada; musimy tylko zwrócić uwagę na treść Jego pouczeń.1
Na czym polega działalność Mistrza wewnętrznego — Chrystusa, wyjaśni następna nota. Tymczasem warto jeszcze uprzytomnić aobie, że jeżeli nawet Augustyn w pierwszych latach po nawróceniu łączył z platońską teorią reminiscencji platońską teorię preegzystencji duszy,1 a później nigdy nie odrzucił zdecydowanie. Jako na pewno fałszywej, preegzystencji,1 to jednak w ostatecznej twojej koncepcji teoriopoznawczej możliwości tej w ogóle nie brał pod uwagę. Ontologiczną podbudowę dla tej koncepcji dała ma iluminacja, wobec której platońskie przed istnienie okazało stę zbędne.
Jeśli idzie o stosunek augustyńskiej reminiscencji do inne-Izmu. czyli poglądu, że Bóg stwarzając człowieka zamknął w duszy Jego nie wiedzę całkiem uformowaną, lecz idee. zasady pierwsze.
SU
O wielkości dutsy M: „Twoim zdaniem (mówi Augustyn do Ewo-dtuua) dum nie przyniosła te sobą ładnych umiejętności. Ja zaś sądzę1 te przyniosła ze sobą wszystko, co umie. Tak zwana nauka Jest to, Jak sądzę. Jedynie slątsnte pamięcią wstecz, czyli przypominanie sobie.2 ■ znów w Retractationes 1. I, I Augustyn prostuje to zdanie.
• Por. Episc. t. 1: „VMend«st esc non nos temper pmetereinttteai ■zewieU—, aed plerumąue nsznitm.1
• Por. R. GUson. da. cyt. M.
• Tamto 95.
• Por. O wolnej woli l, M as.: aplet, mi (do Hieronima).