DSC01519

b    c

Określanie rozftgloścl wygięć w skoliozie Górny kręg krańcowy • jego powierzchna jest najbardziej nachylona W KlWMgji wklęsłości danego wygięcia. Dolny kręg krańcowy (również zakreskowany) jest tym. którego dolna powierzchnia Jest najbardziej pochylona w stronę wklęsłości wygięcia Oba kręgi krańcowo są więc kręgami najbardziej skośnie ustawionymi w obrębie danego wygięcia, poza tym są najmniej zniekształcone i skręcone Kręg szczytowy (zakratkowany) jest ustawiony najbardziej poziomo, najdalej odsunięty od cięciwy wygięcia oraz najbardziej sklinowany i skręcony; b - schemat przedstawiający sposób Cobba określania wartości kątowych wygięć w skoliozie. Proste prostopadle do lim przechodzących przez górną powierzchnię górnego kręgu krańcowego i dolną powierzchnię dolnego kręgu krzyżują się ze sobą Kąt dopełniający określa wielkość wygięcia; c - sposób Fcrguasona. Najpierw wyznacza się śrocfti obu kręgów krańcowych r kręg 1.1 szczytowego Następnie środki te łączy się taśmą prostymi, które krzyżują się w środku kręgu szczytowego Kąt dopełniający określa wielkość wygięcia Metoda Cobba jest prostsza i ^ere^jnynT^⁰⁰⁸⁰^ ^{me,oda fer}9^ussona dokładniejsza, zwłaszcza w przypadkach leczonych skojarzonym sposobem redresyjno-