DSC01518

Określanie rozfigłosci wygiąć w skoliozie Górny kręg krańcowy - jego powierzchnia jest najbardziej nachylona w kierunki* wklęsłości danego wygięcia. Dolny kręg krańcowy (również zakreskowany) jest tym. którego dolna powierzchnia jest najbm||j| pochylona w stronę wklęsłości wygięcia Oba kręgi krańcowe są więc kręgami najbardziej skośnie ustawionymi w obrębie danego wygięcia, poza tym są najmniej zniekształcone i skręcone Kręg szczytowy (zakrałkowany) jest ustawiony naj    poziomo,

najdalej odsunięty od cięciwy wygięcia oraz najbardziej sklmoweny i skręcony; b • schemat przedstawiający sposób Cobba określania wartości kątowych wygięć w skoliozie. Proste prostopadłe do !«nn przechodzących przez górną powierzchnlęg^MH kręgu krańcowego i dolną powierzchnię dolnego kręgu krzyżują się ze sobą Kąt dopełniający określa wielkość wypęcsa, c - apoeób Fergussona. Najpierw wyznacza się środki obu kręgów krańcowych i kręgi I szczytowego Następów środki te łączy się tatami prostymi, które krzyżują się w środku kręgu szczytowego Kąt dopełniający określa wielkość wygięcia Metoda Cobba Jest prmtąiai szybsza w wykonaniu, metoda f ergussona dokładniejsza zwłaszcza w przypałach leczonych skojarzonym sposobem lodresyjno-operacyjnym