DSC01750 (7)

Trzy uwagi o III części Dziadów

-    III część Dziadów jest jednym z najsłynniejszych dzieł polskiego romantyzmu.

-    Uznawana jest powszechnie za arcydzieło Mickiewicza.

-    Sprawia olbrzymie kłopoty nauczycielowi i uczniom na lekcjach polskiego (każdej ze stron z trochę innych powodów).

Czy poświęci się tej lekturze dwie, czy dwadzieścia godzin, nie można być pewnym efektu wspólnych wysiłków zrozumienia wieszcza. Jest wiele przeszkód do sforsowania, a nad wszystkimi góruje tzw. Wielka Improwizacja. Fantastyka, wizyjność, wieloplanowość, cały dramat to prolog i pierwszy akt bez dalszego ciągu, z dodanymi na końcu długimi wierszami o epickim charakterze - to z całą pewnością nie wszystko, co dostrzega przymusowy czytelnik, jakim jest uczeń. Jak to sobie poukładać w głowie, żeby zdobyta wiedza przechowała się do klasówki z romantyzmu, a najlepiej do samej matury?

CYKL DRAMATYCZNY

Cykl obejmuje Dziady zwunc wileńsko-kowieńskimi, powstałe w Kownie i Wilnie w latach 1820-1823 oraz Dziady zwane drezdeńskimi, napisane prawie w całości w Dreźnie wiosną 1832 roku. Pierwsza ze zwyczajowych nazw odnosi się do części 11 (będącej lekturą obowiązkową i znaną zapewne każdemu uczniowi szkoły