DSC00940

LITERACKA DZIAŁALNOŚĆ WITKACEGO XXV

| czytelnika podporządkowania się własnej filozofii, f Gniewał się nawet na przyjaciół i wielbicieli, kiedy ¹ „własnymi słowami” relacjonowali poglądy Witkacego!

Zniechęcony niepowodzeniami awangardy, niezadowolony "Wfaśńych obrazów, Witkacy porzucił malar-3v?trcfkoło roku 1925. Postanowił jednak „wykorzystać swe talenty rysownika i karykaturzysty. Ogłosił więc zatetoy Regulamin Firmy Portretowej „Ś. I. Witkiewicz” (1928), gdzie wykładał zasady, na jakich gotów był wykonywać na zamówienie portrety — od „wyli-, zanych”-naturalistycznych do fantastycznych i bardziej artystycznych (oczywiście najdroższych). Tych podobizn wykonał kilkaset; bywają wśród nich znakomite.

A jednak „firmę portretową” Witkacy traktował czysto użytkowo.

Literacka działalność Witkacego. Przerzucanie się od dyscypliny do dyscypliny to jedna z najdziwniejszych cech wielkiego oryginała i indywidualisty, jakim ['był Witkacy. Sztuki zaczął pisać w roku 1918 (jeśli nie liczyć dziecinnych komedyjek), od 1920 dramaturgia zdaje się głównym polem jego działalności. A Witkacy to pisarz-wulkan: dość powiedzieć, że w roku 1920 napisał osiem sztuk, tyleż — w 1921! Z tytułów znamy trzydzieści osiem dramatów Witkacego, co do kilku jednak, zaginionych lub zachowanych w drobnym fragmencie, nie ma pewności, czy były kiedykolwiek ukończone. Po wojnie zasłużonemu wydawcy Witkacego, Konstantemu Puzynie, udało się zebrać dwadzieścia jeden, nie licząc ułomków, juweniliów, autoparodii. Piękne wydanie Dramatów (Warszawa 1962) gromadzi niewątpliwie najpełniejszy i najbardziej oryginalny zbiór sztuk, jaki powstał w międzywojennym dwudziestoleciu.

Witkacy skarżył się często na lekceważenie i nie-