DSC00943

XXVIII LITERACKA DZIAŁALNOŚĆ WITKACEGO

wielekroć poprawianego i przepisywanego dzieła jyj jęcia i twierdzenia implikowane przez pojęcie istniej) (1935) nagromadził mnóstwo polemik i uzupełnili I znowu odniósł sukces — połowiczny. Doktrynę Wit, kacego — powitaną przyjaźnie przez uniwersyteckie filozofów, Kotarbińskiego, Ingardena, Tatarkiewicza -J omawiano obszernie i dyskutowano na zjazdach. Ale Szkodził jej dogmatyzm i osobliwość sformułowań, nj_e mówiąc o dziwactwach autora, które nieraz przesłaniały intelektualne wartości. W latach trzydziestych uprawiał także Witkacy publicystykę. Napisał dziesiąt-ki artykułów o filozofii, sztuce, literaturze. Dla zwrócenia uwagi publiczności wydał frapujące dziełko o narkotykach pod długim tytułem: Nikotyna, alkohol, ko-I kaina, peyotl, morfina, eter. Appendix (1932), zaś od 1 1936 roku przygotowywał Niemyte dusze. Był to popu-[ ldTny wykład teorii Freuda i Kretschmera, złączonym z oryginalną diagnozą polskiej świadomości kultural-| nej. Rękopis całości Niemytych dusz odnaleziono i wy-5 dano,dopiero niedawno.

rMimo rosnącej goryczy, dziwactwa i osamotnienia, w których pogrążał się Witkacy, ostatnie lata przed wojną przyniosły wzrost zainteresowania pisarzem, zwłaszcza wśród młodych^J Ciekawił jako prorok, a przyszłość zapowiadała się teraz jak najczarniej; jako: estetyk — bo czas już był przemyśleć fundamenty dwudziestowiecznej sztuki; jako artysta wreszcie. Pojawili się pisarze, ż którymi można go było kojarzyć. On sam witał z entuzjazmem Sklepy cynamonowe Brunona Schulza, w których widział urzeczywistnieni] Czystej Formy. Później zaczęto go wiązać — mnie| zasadnie — z Witoldem Gombrowiczem. Witkacy fascy* aował także młodych poetów. Jego katastrofizm ni nógł nie zwrócić uwagi ludzi, którzy z oczekiwania za

głady i Miłosz latach i Woji 1939 rc nastrój leceń v do mie pełnił i wając

Taje życiowi wicz z nim ;za< tak cz< ją najp Taje niu, sa i dlacze nie, a i sze poć wiadał w wiek w wieli ności ki nośeią?

| siebie. 1 samo łx

' NFM