Pamiętając, te relacja J obejmuje relację Q oraz I# a relacja preferencji > - relację P, zapiszemy, żei
&9b, jeżeli a P b lub a Q b lub alb.
Stąd jeśli stwierdzimy a S b oraz nie b S a, możemy się spodziewać kolejnych, coraz to "słabszych" relacji preferencyjnych a P b lub a | b lub alb. Sprowadzając natomiast symetrię do relacji S, a więc a S b oraz b S a, otrzymujemy relację lndyferencji alb.
Złożone sytuacje preferencyjne /podano pięć tego typu sytuacji/ tworzą podstawę dla systemu złożonych relacji preferencyjnych. Hle aa jednak powodu, by ograniczać złożony system wyłącznie do pięciu, mogą wystąpić różne zestawy, również i czterech relacji systemu podstawowego 1, P, Q, R, tak, że złożony system relacji preferencyjnych obejmuje łącznie dziewięć relacji, składa alę z dwóch podzbiorów relacyjnych i
{(I, P, Q, H) , (-, > J, K. S)}
Jeśli stosujemy wyłącznie relacje pierwszego podzbioru, nie wychodzimy poza obręb podstawowego systemu*; jeśli stosujemy np. system [8, B] taki, jaki jest używany w modelowaniu preferencji znanej metddy podziału i selekcji wariantów BLBKTRA, jest oczywiste, że mamy do czynienia z systemem złożonym relacji preferencyjnych. 1 systemie złożonym musi wystąpić przynajmniej jedna z pięciu sytuacji złożonych (~, > , J, K, 8).
Systemy podstawowe oraz systemy złożone tworzą łącznie, jeśli weźmiemy za punkt wyjściowy modelowania preferencji podstawowe sytuacje prefereocyjno-decyzyjne, systemy relacji preferencyj-nych. Przedstawione na schemacie 1.2, ujawniającym ich podstawę I, P, fij* R, pozwalają - wskutek obejmowania relacji nie porównywalności B - 11 tylko na częściowe uporządkowanie zbioru wariantów A. Bardziej złożone kwalifikacje porządków częściowych, takie jak pseudoporządki i ąuasi-porządki, uzyskany, jeśli od-ffiSll S§ do funkcyjnych modeli preferencji.
Podstawowa sytuacja decyzyjn»-preferencyjne
Relacjo preferencji odpowiadającej jednej podstawowej sytuacji decyzyjno-preferencyjnej
Relacje preferencji zbudowane na dwóch /względnie trzech/ podstawowych relacjach
Systemy relacji preferencyjnych oparte na aksjomacie częściowego uporządkowania
•Podstawowy system relacji preferencyjnych
jl, P, Q, R }
System złożonych relacji preferencyjnych
{(I,P,Q,R,), (,~
Schemat 1.2. Systemy relacji preferencyjnych
1.5. FUNKCYJNE MODELE RELACJI PREFERENCYJNYCH
Wprowadzimy obecnie pojęcie mocy dyskryminacyjnej kryterium, zwłaszcza kryterium numerycznego, tj. funkcji g (a), wyrażającej się w zdolności do rozróżniania na podstawie różnicy
S(a) - g ( b)
sytuacji indyferencjl, słabej oraz mocnej preferencji. W tym celu tworzymy dwa progi. Pierwszy oznaczony jest symbolem q i służy do ustalenia relacji indyferencjl. Jeśli różnica wartości kryterialnych dwóch wariantów a i b, a więci