DSC03482

116    Piotr Skeris

określonych znaków. Oddziaływanie takie wzbudza poprzez wywołanie zderzenia    by

informacji pewien proces intrapersonalny w większym stopniu sterowany indywi-    cic

dualnymi predyspozycjami jednostki niż w przypadku interakcji z realnymi członkami grupy. Można przypuszczać, że stabilność oddziaływań elementów struktury    mi

społecznej jest wówczas słabsza. Na krańcu tego kontinuum znajdują się grupy ak-    jed

lualnie nie istniejące czy to przeszłe, jak np. otoczenie z okresu dzieciństwa, czy też    oni

wyimaginowane, jak w przypadku tworzenia wizji przyszłości’.    w 1

Wówczas o oddziaływaniu grupy odniesienia można mówić jedynie w sensie    i d

indywidualnej organizacji postaw jednostki i ich wzajemnych związkach. Nie umoż-    ró’

łiwia to jednak poszukiwania genezy tych postaw w elementach struktury społecz-    sp

nej. Analiza takich wpływów, włączonych w zakres teorii grup oddziaływania może    nc

być pożytecznym narzędziem wyjaśniania zachowań z dziedziny dewiacji społecz-    os

nej i innowacji.    w

Kryterium przynależności. Wyróżnianie grup odniesienia ze względu na przy-    je

należność częściowo pokrywa się z kryterium stopnia interakcji, gdyż z samej deft-    pi

nicji przynależność do grupy wiąże się z częstszymi interakcjami w jej obrębie niż na zewnątrz. Jest ono nieostre również z tego względu, że nie uwzględnia wspo-    _vv

mnianego już konfliktu dwu grup przynależności, jak to ma miejsce w przypadku    u

poszukiwania zakotwiczenia postaw w układzie rodzice - rówieśnicy⁴. Pozwala ono    ^

tylko formułować przypuszczenie o silniejszym oddziaływaniu grup przynależności o zagęszczonej sieci interakcji i wysuwać przypuszczenie co do warunków wyboru innych układów odniesień’.

_Kryterium czasu. Wspomnieliśmy inż. że o oddziaływaniu tmm nóniky.lm!*    P