mi osła rogowniczego (np. w Wolinie) dała się zauważyć tendencja do aku piania de kilku pracowni rogowniczych na niewielkiej przestrzeni, czasem w bezpośrednim sąsiedztwie (ryc. 6). Podobną tendencją zaobserwowano także w XIII stuleciu w Gdańsku na stanowisku 2 (ryc. 15). Przypuszcza się, że zjawisko to jest przejawem tworzących się związków łączących wytwórców jednej branży, być może są to już oznaki pierwocin organizacji cechowej."
W zakresie wytwarzania przedmiotów z poroża i kości szereg technik wytwórczych i prawie cały zestaw narzędzi pracy zostały przekazane pokoleniom późniejszym t na wsi polskiej przetrwały niemal bez żadnych złnian do Czasów nam współczesnych.