(c) 0.0241;
(!) 0.3832; ^ 0,0963;
(d) żaden z ww. wyników nie jest poprawny.
134. W celu oznaczenia SCN * metodą Volharda, do zakwaszonego (HNOj) roztworu próbki badanej dodano 23.00 ml 0.1022 mol/1 AgNOj oraz zakwaszony <HNO>) roztwór Fe(NOj)j. Nadmiar jonów Ag*1 odmiareczkowano objętością 5,65 ml 0,0987 mol/1 NH4SCN. Masa [g] SCN” w próbce badanej wynosi (Mm ■ mass molowa SCN'1 [g/mol]; MA( = masa molowa Ag*1 [g/mol])
(a) (23.00-0.1022 - 5.63 0.0987) Mjcn;
^fb)) 0.001 (25.00-0.1022 - 5.65 0.0987)MSCn:
(c) 0.001 5.65-0.0987 Ma,:
(d) 0.001 5.65-0.0987 Mscn
55.Do próbki badanego roztworu NaCl dodano nieco roztworu K]CrO« i otrzymaną mieszaninę zmiareczkowano 22,05 ml 0.1034 mol/1 roztworem AgNOj (metoda Mohra). Masę m [g] jonów chlorkowych w badanej próbce oblicza się ze wzoru (M(cl) = 35.45 g/mol) ,
ifa) m = 0.001-0.1054-22.05-35.45;
(b) m = 0,1054-22.05 35.45;
(c) m = 0.001-0.1054-22.05-35.45/2;
(d) do obliczenia m potrzebna jest jeszcze znajomość masy molowej AgNOj.
156. Do wizualnej detekcji punktu końcowego przy miareczkowaniu kwasu HL (o stałej dysocjacji kt) za pomocą NaOH należy dobrać takt wskaźnik, którego zakres zmiany barwy leży dostatecznie blisko lub obejmuje pH odpowiadające
(a) pH = pk, dla HL.
(fET pH roztworu NaL;
(c) pH = 7, gdyż punktowi zobojętnienia kwasu zasadą odpowiada zawsze roztwór obojętny;
(d) każda z powyższych sugestii jest nieodpowiednia.
57. Miareczkowanie CHjCOOH za pomocą NaOH przeprowadza się w obecności
(a) wskaźnika *5,1";
(b) oranżu metylowego (3,1 - 4.4); fenoloftaleiny (8.0 - 10,0);
(d) dwa 2 ww. wskaźników nadają się tu do detekcji punktu końcowego.