DSC04096

■

YKKI

113

. ^i^rokoici, Stulmy** * tych cyklów tiilc^ najprawdopodobniej do 'hvłkow<*j części łloiłowttcfnl# poludniowopoUktego l Ich anody po-•<i*ałv ^NV w**runkach przynajmniej ii^iuwu aubglacjalnych.

Intcrglacjal uirtfowi^oki j«*m rcprcieniowany równiki w profilach v _uło\v wypełniających formy krasowe na WytynU* Krukowako-Często-■hv'\v>ku'J np» W Drabach kolo Diialostyna |J. Głazek, A. Sulimski,

\ Siynkicwici, T. Wysocaahski-Minkowici, 1076, 1977). Osady inter-• ’ u'iału matowicokiego są tam ztoione x ciemnobrązowe) gliny z rurno-' ,_n\ .skorodowanych wapieni, przykrytej brązowotółtą gliną węglano-j ? kośćmi niedźwiedzia jaskiniowego (Ursus spelaetis Rosenmuller), 'teściowo segmentowanymi kalcytem, a następnie utworem peiitowym uv^Unowy^?m x rumoszem skorodowanych wapieni. Wiek kości niedźwiedzi jaskiniowego, oznaczony metodą fluorowo-chlorowo-apatytową i kolagenowa odpowiada okresowi między 320 000—440 000 lat temu. Jest to więc najstarsze stanowisko niedźwiedzia jaskiniowego i pierwsze stanowisko kręgowców tego wieku w Polsce.

region Świętokrzyski Interglacj ał kromerski

W regionie świętokrzyskim w licznych profilach wiertniczych oraz odsłonięciach w dolinach, a także na podstawie danych geofizycznych, stwierdzono w dolnej części kompleksu czwartorzędowego obecność osadów piaszczysto-żwirowych, niejednokrotnie przechodzących wyżej w mułki ze szczątkami flory i mięczaków (m. in. J. Czarnocki, 1927, 1931, 1950: J. Łyczewska, 1971; P. Filonowicz, 1972; L. Lindner, 1977i; A. Makowska, 1976a). Osady te wypełniają kopalne formy dolinne rozcinające starsze utwory zboczowe, a w kilku miejscach spoczywają na alu-wiaćh eoplejstoceńskich lub nawet na utworach przedczwartorzędowych. Wspomniane osady są przykryte lessami, osadami zastoiskowymi i gla-cjalnymi zlodowacenia południowopolskiego i młodszymi. Ich charakter litologiczny oraz rozprzestrzenienie świadczy, iż są to utwory rzeczne osadzone w okresie interglacjału poprzedzającego zlodowacenie po-łudniowopolskie, a więc w interglacjale kromerskim (fig. 34).

W Górach Świętokrzyskich osady tego interglacjału nie zawierają materiału skandynawskiego. We frakcji żwirowej wstępują głównie otoczaki piaskowców i kwarcytów kambryjskich oraz piaskowców dolno-jurajskich. a więc pochodzące z wychodni tych osadów, które w okresie najstarszego zlodowacenia dawały najlepiej rozwinięte pokrywy zboczowe.

W zachodniej części Gór Świętokrzyskich (L. Lindner, 19771) osady rzeczne interglacjału kromerskiego osiągają 15—30 m miąższości, odznaczają się szarą barwrą i występują na głębokości 30—50 m poniżej powierzchni terenu (fig. 19 i 35).

W pozostałej części Gór Świętokrzyskich ich odpowiednikiem są tzw. żwirowiska występujące w wielu dolinach kopalnych, zwłaszcza w obszarze kielecko-daleszyckim (J. Czarnocki, 1927, 1931, 1950, 1975; J. Łyczew^ska 1971, 1972; P. Filonowicz. 1972). Żwirowiska te leżą ponad opisanymi osadami koluwialnymi („lokalną gliną morenową*'* w uję-

I — Budów* geologiczna Polski