DSC04150

NICOlM-rc.mTOCION NI/. 1'MI.HKI I WY/.YNY ftnODKOWOPOLIKIK 107

odpowiadając© transgresji lądolodu zlodowacenia środkowo polskie go (fig. (U) ^S!ł reprezentowano od dołu przez serię iłów wstęgowych (Garwolin ' 40 m) oraz wyioj lefcąco piaski mułkowate i mułki (Jagodne — ij3 m mlęśszoścl)* Na nich leżą dwie warstwy gliny zwałowej łącznej niiąśszoścł 9 ni, rozdzielone warstwą mułków i piasków, odpowiadające ewentualnie stadialom starszym od maksymalnego. Te warstwy glin *wałowych przykrywa 40 m piasków i mułków zastoiskowych podście-j^jących glinę zwałową stadiału maksymalnego.

W sąsiadującym od wschodu rejonie Stoczka (S. Gadomska, 1966a) w niektórych profilach, jak np. w Borowym (fig. 61), potwierdza się obec-

JAGODNE

BOROWt

TCHORZOWA

Fig. 61. Osady zlodowacenia środkowopolskiego w południowej części Niziny Podlaskiej (wg S. Gadomskiej, 1959, 1966b i J. Nowak, 1969)

Objaśnienia przy fig. 25

ność serii osadów przedmaksymalnych w postaci osadów piaszczystych miąższości przynajmniej do 30 m, z kilkoma cienkimi wkładkami glin zwałowych.

Na Wysoczyźnie Siedleckiej (fig. 61) w profilu stratygraficznym transgresywnej części zlodowacenia środkowopolskiego J. Nowak (1969) stwierdziła występowanie osadów zastoiskowych miąższości 30 m w Tchó-rzowej oraz poziomu gliny zwałowej starszej niż stadia! maksymalny, występującej w Czarkówce i Sledzianowie jako warstwy miąższości 1 i 10 m.

W okolicach Łukowa E. Rtihle (1969b) wyróżnił stadia! Krzny, starszy od stadiału maksymalnego, reprezentowany przez glinę zwałową