DSC04207 (7)

v Ruch płaski jest to laki ruch bryły, w którym odległości wszystkich punktów ciała od pewnej nieruchomej płaszczyzny są stale jednakowe. Wszystkie punkty ciała poruszają się w płaszczyznach równoległych do danej płaszczyzny nieruchomej.

Ruch kulisty jest to taki ruch bryły, przy którym jeden z punktów układu ruchomego związanego z bryłą jest nieruchomy. Punkt ten nazywamy środkiem ruchu kulistego.

Ruch śrubowy jest to ruch przy którym obraca się ona wokół nieruchomej prostej i jednocześnie przemieszcza postępowo wzdłuż tej prostej.

Ruch postępowy jest to ruch w którym dowolna prosta należąca do tego ciała pozostaje stale równoległa do swego położenia, które zajmowała w pewnej dowolnie obranej chwili, np. w chwili początkowej.

48.    Prędkość i przyspieszenie bryły w ruchu śrubowym.

Stosunek prędkości postępowej do prędkości kątowej nazywamy parametrem ruchu śrubowego X=u/co=ds/d(p

Skok ruchu śrubowego jest to przemieszczenie bryły w czasie pełnego obrotu h=27tX.

Prędkość w ruchu śrubowym wyraża się wzorem v=V(u²+r²o)²)

Rzuty prędkości wszystkich punktów bryły poruszającej się ruchem śrubowym na oś ruchu śrubowego są sobie równe.

49.    Określenie precesji regularnej. Przykłady

Jest to szczególny przypadek ruchu kulistego ciała sztywnego, który charakteryzuje się tym, że kąt niitacji jest stały, a prędkość kątowa obrotu własnego i prędkość kątowa precesji mają stałe wartości.

Zgodnie z tym: <o\ = (p — const,co2 = <p — cons,9 = «9₀ = const ponieważ g — q dlatego prędkość

kątowa nutacji jest równa zeru i chwilowa prędkość kątowa ciała co równa jest sumie geometrycznej prędkości kątowej obrotu własnego i prędkości kątowej precesji, czyli co=col+co2

50.    Kolo toczy się po płaszczyźnie ze stalą prędkością środka geometrycznego „v” i stalą prędkością kątową co. Jakie jest przyspieszenie środka prędkości?

Dynamika punktu materialnego: ę • promień krzywizny toru w danym pkt. v²

mp = F;F, = mv₁F_n = m—

£

równanie ruchu pkt. Materialnego nieswobodnego ^mP — F + R

przyrost pędu pkt. materialnego równy jest elementarnemu impulsowi siły działającej na ten pkt. w przypadku, gdy na pkt. materialny nie działa żadna siła, pęd jego zachowuje wartość stałą.

Pracą siły F na przesuhięciu elementarnym dr lub inaczej pracą elementarną siły F będziemy nazywać iloczyn skalarowy wektora siły i wektora dr. d'L — F* dr

Prawo zmienności energii kinetycznej    --^ — = L_ab przyrost energii kinetycznej

poruszającego się pkt. równy jest pracy siły działającej na ten pkt. na drodze jaką ten pkt. przebył.

Elipsoida bezwładności równanie:    + l_yy* +    - 2J_xyxy — 21^yz — I_axz =

Gdzie Ix, Iy, Iz - momenty bezwładności względem poszczególnych osi, Ixy> Iyz. Izx - momenty odśrodkowe względem poszczególnych płaszczyzn

Jeżeli ciało ma oś symetrii, to moment odśrodkowy względem płaszczyzny przechodzącej przez oś symetrii i płaszczyzny do niej prostopadłej, jest równy zeru.

Momenty bezwładności niektórych figur względem osi x, y, z (śrdek układu w środku figury: Prostopadłościan o masie m i bokach a,b,c - Ix=(m/12)(b²+c²), IY⁼(m/12)(a²+c^J), Iz=(m/12)(a²+b²) Walec kołowy o promieniu R i wysokości H - Iz=(mR²)/2, Ix“lY⁼m(R²/2+H²/12)

Cienka tarcza kołowa o promieniu R (grubość b. mała) | Iz“(mR²)/2_t Ix“lY”(mR²)/4

8