DSC04217

234 t|i/,AHY WY HI '(1WANIA I HTHATYCIIIAFIA

234 t|i/,AHY WY HI '(1WANIA I HTHATYCIIIAFIA

iinym powstawały one w środowisku leśnym. Profil glebowy adczy o niewątpliwie interstadialnym, a nie interglacjalnym typie

p_oza utworami jeziornymi do intorstadiftiu konińskiego ntiefcą czo gleby kopalne występujące w profilach lepowych, J. E. Mojskl uwa^, że tego wieku jest gleba opisana przez H. Maruszczaka (1980) Jako gi®. ba interstadiaina Ui/LMn. Pod względem typologicznym jest to zdeg_Pa. dowany ezarnoziem bądź szara gleba leśna. W takiej pozycji w Komorowie występuje również, jak pisze H. Maruszczak, gleba brunatnozlem-_na Gleby te charakteryzują się małą ilością próchnicy. W optimum ter

mu

świa

Fig. 90. Przekrój przez osady interglacjału eemskiego i zlodowacenia północno-polskiego na Woli w Warszawie (wg W. Słowańskiego, w: Atlas geologiczny Warszawy, 1&65)

Zlodowacenie środkowopolskie: Si — stadia! maksymalny, S₂ — stadia! mazowiecko-podlaski; E interglacjał eemski; zlodowacenie pólnocnopolskie: Bi — stadia! kaszubski, Bi__t — interstadial koniński, B₂₊₃ — stadia! przedgrudziądzki i główny; H — holocen

klimatu. Uwaga ta dotyczy jednak profilów uznanych przez H. Maruszczaka za przewodnie dla tego poziomu gleby kopalnej. Są to profile m. in. w Hulczu i Komarowie. Można jednak wyrazić pogląd, że do tego poziomu mogą należeć niektóre stanowiska gleby zbliżone w swym rozwoju typologicznym do gleby interglacjału eemskiego, zwłaszcza w południowo-wschodniej części Wyżyny Lubelskiej. Chodzi tu o mało znane bądź nie opisywane dotychczas profile ze stosunkowo cienką warstwą iluwialną i niewielkiej miąższości czarnoziemem nałożonym na ten iluwialny poziom. Takie profle są znane (J. E. Mojski) np. z obszaru pomiędzy Werbkowicami i Nieledwią, na zachód od doliny Huczwy.

Profile opisane przez Ii. Maruszczaka, jak stwierdza ten autor, świadczą o warunkach krótkiego interstadiału i, jak się zdaje, nie jest łatwo korelować je z profilem w Koninie — Marantowie; w każdym razie panowały w tym czasie warunki leśne.

Stadia! przedgrudziądzki. Osady stadiału przedgrudziądzkiego występują w dwóch najważniejszych facjach, a mianowicie w facji lodowcowej nad dolną Wisłą i w facji eolicznej, w postaci lessu w pasie wyżyn środkowopolskich. Profil nad dolną Wisłą obejmuje kilka ogniwi litologicznych. W jego dolnej części występują osady zastoiskowe. Przykry-