DSC04293

SIO r mir/.A HY WYMTtyPOWAMIA I •TltATYOWAFIA

z Ursus sptlatui Ro*tinmtłll©r, Filii lio var, fpilaca Goldfuis, Ca/nis lupułt Linnaeui, Ilyucna iplldio (Ooldfuil).

Pr/.cdłutonicm osadów lodowcowych w dół dolin tatrzańskich są pokrywy wodnolodowcowe, Pokrywy to sięgają daleko ku północy^ gdzii w Kotlinie Orawsko-Nowotarskiej hu włożono w osady stożków wieku zlodowacenia środkowopolskiego. Ich wysokość względna wynosi Ii —15 m. Zaznacza się w nich udział kilku facji¹ osadów i różnych typów genetycznych. W dolnej części przeważają żwiry wapienne i fliszowe, ku górze zwiększa się udział żwirów granitowych, które przeważają w stropowej części żwirów. W części górnej pokryw przeważają utwory git* niasto-gruzowe pochodzenia soliflukcyjnego. Pokrywa soliflukeyjna sięga wysoko ku^! górze stoków, gdzie często leży na starszych utworach plejstoceńskich, w tym również na pokrywach stokowych. Istnieje wiele odsłonięć ukazujących taką właśnie sekwencję utworów ostatniego zlodowacenia (fig. 129, 130). Powierzchnia tych utworów jest rozcięta przez tarasy erozyjne tworzące stopnie wysokości względnej 10 i 6—8

Fig. 129. Przekrój przez taras wodnolo-dowcowy w Borze na Czerwonym (wg T. Galarowsklego, w: M. Klimaszewski, 1907)

Objaśnienia do fig. 120 i 130 i — żwiry fliszowe, 2 — żwiry tatrzańskie, 3 — mułkl proluwlalne, 4 — gleba

maszewskl, 1967)

a — plaski rzeczne; pozostałe objaśnieni! przy figi. 120