negocjowanie wystawia cię na ryzyko ciosów ze strony kogoś, kto gra twardo" [23] s. 32. Dla osoby stosującej ten styl, negocjacje kończą się zazwyczaj brakiem poczucia satysfakcji lub po porostu przegraną.
2.1.3. Taktyki negocjacji
0 ile wybór strategii negocjacji oznacza podjęcie decyzji co do środków i metod prowadzących do realizacji określonego celu, o tyle taktyki oznaczają po prostu środki pozwalające na realizację tego celu. W ramach danej strategii można wykorzystywać wiele różnych taktyk dotyczących np. sposobów przekonywania drugiej strony do danej oferty lub rozwiązania, manipulowania jej emocjami czy sytuacją, stosowania gróźb i obietnic bądź wykorzystywania presji czasu. Robert Rządca i Paweł Wujec wprowadzają podział taktyk negocjacyjnych na trzy kategorie [50] s. 35:
> taktyki konkurencyjne - mające na celu osiągnięcie przewagi, tj. uzyskanie więcej niż druga strona (np. stosowanie gróźb),
> taktyki kooperacyjne - zmierzające do wypracowania porozumienia, które przynosi korzyść każdej ze stron,
> taktyki kreatywne - polegające na wymyślaniu niestandardowych propozycji, które mają zwiększyć zainteresowanie stron zawarciem porozumienia.
Są również takie klasyfikacje, w których wyróżnia się:
> taktyki blokowania - polegające na odmawianiu ustępstw. Partner próbuje nas przekonywać, że nie mamy innego wyboru, jak przyjąć jego stanowisko,
> taktyki ataku - a więc zastraszanie, onieśmielanie, irytowanie czy ośmieszanie partnera. Działania tego typu mają na celu pogorszenie samopoczucia drugiej strony, osłabienie jej woli walki po to, by realizować własne interesy,
> taktyki trików - to swego rodzaju „naciąganie" partnera na ustępstwa poprzez manipulację.
Strategia pozycyjna twarda to jeden z częściej stosowanych sposobów prowadzenia negocjacji. Charakteryzuje ją chęć narzucenia partnerowi określonej koncepcji rozwiązania konfliktu, a tym samym doprowadzenie do całkowitej lub częściowej uległości drugiej strony
29