DSC02917 (4)

30

Harwwy * debiutów. Pamiętnik x okrętu dojrzewania

Się tu, w odosobnieniu, tak potworne w swej bezprzedmiotowości,.]] że owładnął mną strach przed sobą samym i nie mogłem znieść tego. że się ruszam. Osobowość moja wychynęła się z tej okropnej 9 jamy podwodnej - jakże inna od tego, czym była w świetle dzień-1 nym, względnie (mogę tu użyć tego określenia) w świetle nocy tam I na górze — jakże spotworniała! [...] Ach, nie umiem po prostu] powiedzieć, jak przerażającym jest nasze Ja przeniesione w obcą 1 sobie dziedzinę - ani też, jak nieludzkim stąje się człowiek użyty 1 jako sonda i o ile nieludzkość przewyższa wszystko zło, które może ] spotkać człowieka” (s. 103).

[Przygody ukazują bohatera, który zawisa w sąsiedztwie świa- i ta, w kuli podmiotowego zamknięcia, ciągle kuszony, zdobywaj ny jak kobieta przez swego straszliwego sobowtóra, białego] Murzyna, przez podnieconych seksualnie trędowatych, narze-' czoną, przez społeczeństwo proponujące ślub, dorosłość i „normalność”! Narrator trwa - przekonywany, nieustannie uwodzony- na styku między marzeniem a realnością, między totalnym¹ buntem a równie absolutną zgodą, spełnieniem się w jednym, realnym a ucieczką w niejasną, nieokreśloną potencjalność.

Zwróćmy uwagę na niezwykły związek łączący narratora Przygód z ową kulą oddzieląjącą go od świata, ale będącą zarazem wspaniałym wehikułem umożliwiającym poznanie go w inny sposób nieosiągalne. Wydaje się, że bezbronnej, bladęj i różowej jak skóra niemowlęcia podmiotowości bohatera potrzebny był szczególny pancerz — luźny, nie do końca z nim tożsamy, a jednak opiekuńczo chroniący go w jego całości, będący jak gdyby maską całej postaci. Owa kula przypomina oderwane od matki jej opiekuńcze łono, które ukrywa podmiotowość raz monstrualną, straszną, obcą światu, innym zaś razem dziecinną i szczęśliwą poza światem, poza właściwymi mu relacjami siły, gwałtu i znaczeń.

Wspomniany już sobowtór głównego bohatera to biały Murzyn, jego odwrócone odbicie — podmiotowość a rebours. O ile narrator jest na zewnątrz, na powierzchni, ciemny i dorosły, o tyle wewnętrznie, w głębi, jest różowy, bezradny i bezbronny jak