DSC04692 (2)

RBOIMBNTARZ

Upadać Polska zaczyna!

Zarzucam żupana połę Na oczy, by nie widziano.

Czy z twarzą wstydem rumianą*

⁵⁴⁰ Czy z twarzą łzami zalaną Stary Pułaski odchodzi.

Pole teraz waszej młodzi.

Niechaj nowe gniazdo lepi;

Bo oto my. wodze starzy.

⁵⁴⁵ Jako żebrakowie ślepi.

Uchodząc z narodu straży.

Ręką macamy, gdzie wrota.

Co na wygnanie prowadzą.

Niech wam duchy boskie radzą!

⁵⁵⁰ Niechaj rośnie patryjota l nowy kościół zakłada...

Co do mnie — byłaby zdrada, Gdybym nie szedł za Podole,

Gdzie pan marszałek nas wiedzie...

KS. MAREK

⁵⁵⁵ Szablę zostawiasz na stole!

REGIMENT ARZ

I Kto był na cudzym obiedzie,

Nie bierze sztućców gościnnych,

Ale zostawia dla innych, Zaproszonych na dzień drugi;

⁵⁶⁰ Weźcież miecz Pańskiego sługi, Przeze mnie tu zostawiony,

I czyńcie nim, co potrzeba:

Na ucztę wołajcie wrony I kruki, i pomsty z nieba.

w. 537 żupan (starop.) — strój męski.

Wychodzi KS. MAREK

565 Szabla mi się nie należy.

Lecz przez mą Pan Bóg uderzy •

Przypasuję pałasz

KS. PRZEŁOŻONY KARMELITÓW Ja także na żadną zgrozę Nie wydam Pańskich ołtarzy;

Lecz obnażę z relikwiarzy 570 j sakramenta uwiozę,

Aby splamione nie były.

KS. MAREK

A cóż nam zostawiasz? Mogiły?

Ojcze! Ojcze przełożony!

Gdyby tu jedna owieczka ⁵⁷⁵ Pańska, jeden człek raniony

Miał zostać w nędznej mieścinie,

Co podobna do okrętów Na morzu rozpaczy ginie:

Gdyby ten jeden, o panie,

58° Ranny wołał sakramentów?

Rękę swoję kładł na ranie,

Głowę zwiędniałą pokłonił I tchu duchowego bronił Z rozpaczą w zawrotnej głowie:

⁵⁸⁵ Aż Pan Bóg przyjdzie i powie Słowo ostatniej pociechy:

„Przebaczone ci są grzechy!

Duszo święta, wychodź z ciała!”

Gdyby jeden został taki ⁵⁹⁰ Najlichszy między żebraki?

Pańska by przy nim została

w. 569 relikwiarz — miejsce przechowywania relikwii.