samorząd terytorialny
1-2/2009
i 5jT.4 | ||
^rdyoatfaiĄdżiaM^^ - .rer^fregoJ^^^ |
czap'eWźnierileVlfoSftęf/§i5^SSfę^^^ifo^^i^3fe^^óR Eom|»jski^4^u,^ułzu^M<^he|&.^^^eq^bżwoju. l089ra^W^W^p®^^^6topqŚy^^^dfi^^lii«R^aćkTego'- aal^emśS^gj^c^ri^gjęgC^fe^^glOpówoj^ań^fr ^jżrejronvmiif^0S^^^W^(1xDP^^oW^f?Srae*<^ Irisaliż^Cjk | |
■I. % |
KoroDlementamość 1 soólność z innymi oolltykaml | |
wspólnotowymi | ||
działania podejmowane przez Polskę, zarówno na szczeblu krajowym, Jak 1 regionalnym, są spójne z priorytetami! wyznaczonymi przez Wspólnotę Europejską, w tym odnowionej Strategii Lizbońskiej | ||
rróztooitf reeiónSIHeeo:r5^|!g?3^^C^^i?łi^£; |
!śrd^l^.hańśóW^f--^śHkl^e^(^^jieAęod^ń?>wane ń^j^^be^IwhigótiTOiąMóM^jięTOgg^^^KlIćfc ^w^nTesieńr^ó ^priesm^op^fer^^y^oSla^^. Poć^a^v5ymV^^bOTrar^^^p^rcf&'4J^d^^^T?^tSre' ^^ri^fą^cFiow'nFe|i^ok%tt^to<K^^sp^ragtf | |
po^r^^^centiicjw^^la^^^^tag^jwtek, CTmó'(^^^ęiytónalń%ó^wS&ro<fep^atny3i; ori-f3wlKbu®BtEP^n|twraSjS^^^erov^n ■yJW*'! K;^w'-ś~v w' s(— | ||
9. 1 |
Zasada zaoewnlenia efektywności i najwyższej jakości |
Ocena będzie stosowana w celu poprawy jakośd, skuteczności 1 spójności Interwencji pochodzących z funduszy strukturalnydi i Funduszu Spójności |
polityki regionalnej | ||
polityka regionalna państwa dąży do maksymalizacji skuteczności.'działania I racjonalnego wykorzystania Środków publicznych | ||
||l^pńddś5^^^ijKu^^^K^SSBźS'K3n^^^^^|rlś'l^ śyste%^jwie}oletnlego^^^jTO^rWsgMr^Jz^anegó w^lk^^^^ol^in^ry^^CTeś^nfgj^rJęity^tóW/ fi^iUQiw'Ą^^Vsysti^a^diaiiia^|ćÓn^rÓHs^'^tł^j:;J | ||
u. |
Poprawa rządzenia (aood aovernance) | |
poprawa rządzenia w kraju związana, jest z ogólną poprawą jakośd tworzenia i wdrażania instrumentów regulacyjnych 1 legislacyjnych, wzmacnianiem standardów i postaw etycznych w tyciu publicznym l administracji publicznej, poprawą funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości/.poprawą jakości kadr .administracji' rządowej i samorządowej oraz promowaniem dialogu i partnerstwa pomiędty zainteresowanymi Instytucjami | ||
:Zmnymj:wladzami,publjęznyr|il,ipartnerarni;:go5pódarczymi Ir^t^^il^^lirfi^^tósS^lnB^oomiotSrAii^^^ | ||
13. |
Sooleczeństwo obywatelskie | |
dążenie do stworzenia trzeciej, poza sferą publiczną 1 biznesową, przestrzeni dla aktywności obywatelskiej, w której mogą funkcjonować instytucje, organizacje, grupy społeczne i jednostki, które współdziałają na rzecz realizacji wspólnych interesów, podnoszenia jakośd żyda poszczególnych ludzi oraz społeczeństwa jako całości. |
Tomasz Grzegorz Grosse - Krajowa Strategia Rozwoju Regionalnego: jakie zasady...
Na przykład, zasada komplementamości i spójności z innymi politykami wspólnotowymi została uwzględniona w zasadzie koordynacji instrumentów polityki regionalnej i innych publicznych polityk rozwojowych. Z kolei dwie Zasady z NSRO, tj. oceny i programowania, zostały uwzględnione w zakresie zasady zapewnienia efektywności i najwyższej jakości polityki regionalnej. Dodatkowo zasada programowania odnosi się również do treści zasady inicjowania długofalowego rozwoju regionalnego Wszystko to sprawia, że liczba zasad SRK jest mniejsza i wydaje- się być.bardziej spójna wewnętrznie w porównaniu z tymi wymienionymi w NSRO.
Zasada koncentracji z NSRO jest nieco zbliżona w swojej treści do zasady zapewnienia efektywności i najwyższej jakośd polityki regionalnej że Strategii Rozwoju Kraju. Jednak należy zauważyć, że zasada koncentracji podkreśla konieczność wspierania w pierwszym rzędzie takich obszarów, które gwarantują .zachowanie Wysokiego wzrostu oraz zatrudnienia. Może to sugerować chęć wsparcia głównie regionów najszybriej rozwijających się, szczególnie że w NSRO nie ma zasady,-która podkreślałaby potrzebę rozwoju wszystkich województw. Interpretacja zasady koncentracji -z Narodowej Strategii Spójnośd oraz brak odniesienia do powszechnośd działań rozwojowych we wszystkich regionach wydają się rozwiązaniem niewłaśriwym z punktu widzenia zasad kształtowania-polityki regionalnej państwa.
Zasada trwałego i zrównoważonego rozwoju z-NSRO została jedynie w częśd przeniesiona do Strategii Rozwoju Kraju, co znalazło wyraz w zasadzie inicjowania długofalowego rozwoju regionalnego. Warto przy tym podkreślić, że zasady polityki regionalnej państwa ze SRK cał-kowide pomijają normę zrównoważonego rozwoju. Może to nieco dziwić, biorąc pod uwagę to, że według ustawy o .zasadach prowadzenia polityki rozwoju (art. 2), głównym celem polityki rozwoju powinno być zapewnienie trwałego i zrównoważonego rozwoju kraju. Z kolei zasada równych szans ma diametralnie .odmienne znaczenie w obu dokumentach. W przypadku
NSRO odnosi się do równości między poszczególnymi grupami społecznymi, a w SRK - do realizowania polityki rozwoju we wszystkich województwach. Ta druga interpretacja wydaje się być trafniejsza z punktu widzenia prowadzenia polityki regionalnej państwa. Niektóre zasady wymienione w Narodowej Strategii Spójności nie znalazły się w ogóle w katalogu zasad SRK Dotyczy to m.in. zasady partnerstwa, społeczeństwa obywatelskiego i poprawy rządzenia. Jak się wydaje, należałoby włączyć przynajmniej niektóre spośród nich do przyszłych zasad polityki regionalnej państwa.
Podsumowując, należy stwierdzić, że zasady przedstawione w Strategii Rozwoju Kraju stanowią lepszą podstawę do przygotowania zasad polityki regionalnej państwa w Krajowej Strategii Rozwoju Regionalnego. Są spójne wewnętrznie, bardziej precyzyjnie i syntetycznie określają główne reguły planowania i realizacji działań politycznych, a także lepiej odpowiadają potrzebom polityki regionalnej państwa, niż zasady wymienione w Narodowej Strategii Spójności. Ponadto, Strategia Rozwoju Kraju jest podstawowym odniesieniem dla planowanej nowej polityki regionalnej państwa, podczas gdy NSRO stanowią przede wszystkim podstawę działań unijnej polityki spójności w Polsce.
Zasady polityki regionalnej państwa powinny mieć rangę ustawową, a więc znaleźć się w nowelizacji ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (lub akcie prawnym żastępującym tę ustawę). W przyszłości muszą być również zapisane w Krajowej Strategii Rozwoju Regionalnego. Mogą jednak być kształtowane w sposób elastyczny w stosunku do wcześniej omówionych zasad wynikających z obowiązujących obecnie dokumentów strategicznych. Należy pamiętać, że Strategia Rozwoju Kraju nie ma rangi ustawy, a Narodowe Strategiczne Ramy Odniesienia są głównie podstawą dla prowadzenia unijnej polityki regionalnej (a nie krajowej). Proces opracowania Krajowej Strategii Rozwoju Regionalnego jest więc dobrą okazją do przemyślenia podstawowych zasad politycznych, które będą wyzna-