DSC05032 (2)

PN-M-55651:1994

ciąg dalszy tablicy

Szkic

Przedmiot badania

G13

G — Suport poprzeczny Pomiar prostopadłości przesuwu suportu poprzecznego do osi wrzeciona.

°.01/300

Uchyłka

ot ^ 90°

0,02/300 odchyłka a >90°

Przyrządy

pomiarowe

Czujnik i tarcza płaska lub liniał mierniczy

Uwagi i powołanie na przepis badań wg ISO 230-1:1986

Podpunkt 5.522.3 i 3.22.

G14

H — Śruba pociągowa Pomiar okresowego bicia osiowego spowodowanego biciem powierzchni czołowych łożysk wzdłużnych.

0,01

0,015

0,02

Czujnik

Podpunkt 5.6211 i 5.6211

Pomiar może być pominięty, jeżeli przeprowadzamy badanie P3.

Sprawdzenie całkowitego błędu skoku pochodzącego od śruby pociągowej.

a) 0,03

na długości pomiarowej 300

G15

b) 0,01

na długości pomiarowej 60

DC ^ 2000

a) 0,04

na długości pomiarowej 300 DC> 2000

Na każde 1000 przyrostu rozstawu kłów ponad 2000 dodać do odpowiedniej tolerancji poprredniej:

0,005

Maksymalna odchyłka dopuszczalna 0,05

b) 0,015

na długości pomiarowej 60

Podpunkt 6.1 i 6.1

Tokarki precyzyjne. Pomiar dokładności gwintu śruby wykonać przy użyciu wzorca gwintu o długości 300 mm, zamocowanego w kłach, przy użyciu czujnika elektrycznego.

Tokarki pozostałe. Wzorce o określonej długości należy użyć wraz z czujnikiem elektrycznym dla porównania przesuwu suportu wzdłużnego z odpowiednią liczbą obrotów wrzeciona. Dla obu grap tokarek świadectwo dokładności jest wystarczające (przez określenie długości i sprawdzenie na całej długości w kierunku skoku śruby co 90°).

UWAGA — W porozumieniu pomiędzy producentem i użytkownikiem co do metody pomiarów i wartości odchyłek dopuszczalnych, błąd całkowity może być sprawdzany na długości ponad 300 mm.

DC — Rozstaw kłów.

D» — Maksymalna dopuszczalna średnica przelotu nad łożem.