92
92
4
Kulka opadająca w cieczy w pierwszej chwili porusza się mchem pff spieszonym, w miarę wzrostu prędkości opadania wzrasta siła tarcia R, którjp, pewnym czasie równoważy działającą na kulkę siłę ciężkości F, czyli
powoduje, że kulka spada ruchem jednostajnym * stałą prędkością w. Siły działające na kulkę opadaj*, w cieczy przedstawiono graficznie na rysunku 2.8. | Zgodnie z prawem Archimedesa, siła działają na kulkę znajdującą się w cieczy jest równa:
F~P-Q
gdzie:
P - ciężar kulki, określony wzorem: P-~ir\ I
(d - gęstość materiału, z którego wykonano kulkę, g - przyspieszenie ziemskie),
Q - ciężar wypartej cieczy o objętości kulki, określony
2rJ(<H
Metoda wya polega na pomia
miarach i znanej dwie rysy a i 6 < pozioma cieczy prędkość w. 9 stoperem.
Mając wartość m Praktycznie wzór uproszczt w postaci:
Rysunek 2.8. Rozkład sił podczas opadania kulki w cieczy
wzorem: Q~—n ridcg (dc - gęstość cieczy, g-
przyspieszenie ziemskie).
U
mamy
Stąd:
(2.661
F = -nr\d-dc)g
Z porównania:
R = F
opisanych wzorami (2.64) i (2.66) wynika:
6tc r Tjw -—nr(d~ dr )g
i dolej