i prrytócnnym portykiem w fund/ie, i y/ iqm miało wokół otamigo pr/ci/Monago holu. Tenże !•„, jdt ml(M (nocku Blblmlrki im Cww/i Wilhelm*, obecne) UnIwiriM " u, u Miywfiyth formach „wilhrlmińskiego neobarokii" (I9ft2j
Zttwidowuftk oNwowiń fortecnych wokół mimlii po |e*r| Mlr Warty moM romój mirta w stronę zachodnią, poza limę kokach leiąci m tym lemur dzielnica Jeżyce zabudowywała mV w m topi klflMoimi * więkwołd Ju/ o cechach secesyjnych u ■aataflaadfaitfycaych
Si im** Pomorza w omawianym okresie nadal dei/y się popularny Jriyotki |otykM, i Jednocześnie ro/powi/nchmają się formy renr^,,i, pMjioctfgo, klin ni terenie Gdańsk* innjii charakter „ilylu rodzimy Mtiąnijiap do dawne) architektury miasta poddanej iilncmu oddziały*, m utuki lideriandzkicj W tym Mytu wystawiane 14 liczne oka/nłc pachy, t n policji (190) 1905, ord. arch Muttray 1 Klocppcl), Sądu Królem kiep) przy Nowych Ogrodach (ukończony 1910), przebudowana z«n!.ir poczta prry 4 DhpC) (1199) oraz powaiajc okazały budynek Dwora QhfM|0 o wonnaicoocj bryle i barwne) architekturze łączącej motywy naaucryKyamc 1 gotyckie (1894 1900; arch. Alcundcr Kundel) i ta Ttawr). W duchu muueryttycmym wybudowany zoila! tez gmach Poił tflHń«dzielnicy Wrzeszcz (1900 1904; arch. Georg Thlir). W 11%, • podobmym %tytu powstaje ntuiz (1894) oraz poczta (1897), w Toruniu tin IMt AittUft przy Rynku Staromiejskim (1889 1891) ora/ Sąd Okręgowy (1900), 1 w Bydgoszczy gmach Dyrekcji Kolei (1899). „Krzyżacki Mogotyk" mpnatug m in. budynki Banku Krajowego Prui Zachodnich wOddduflW).
i Ardłtektari rrzydtacjooalna I sakralna przełomu wieków, jrtyl zakopłafaki"
Wobec dyninuczncgo rozwoju budownictwa miejskiego, które adomino wito obraz wrladtury późnego hiitoryanu, prowincjonalne budownictwo rerydcmcjoAiłme u/aedo aa znaczeniu, nic mając już takiej, jak wcześniej, tup wiyUyoflfj Nadal trwały formy neogotyckie, choć itarano aię nadać ■ nowy wyraz odchodząc od obowiązujących już kilkadziesiąt lat achana tów aoogotyku logjrtakiego Do najbardziej interesujących dzieł omawianego okraw mirty pałac Tyszkiewiczów w Undwazowie koło Wilna pneebudo waty w niw 1899 przez hełgijakiego architekta dc WacgJu (pr/y udmk T łloitmwiiuego i prawdopodobnie Usad/a Marconiego) ■ o matów fliczej forma do motywów niderlandzkich, u akontraitowanian
ceglanego bca I ckmcntów umentowanych, nakryty wysokimi dubami Ciekawą interpretację motywów neogolyku ingielakieiri pofag/zmego 1 de picntami renesansowymi 1 manieryatyc/nymi /najdziemy t pałacu Zamoy iklch, wybudowanym pr/yputzc/nlmc pr/rz *%pomnianą już kilkakrotnie •półkę wiedeńską ,,1'ellncr und Hcłmer” w iiblomu na Pokw i Lubelskim (1904 1905),
Kyi 57. KoiMmli, pata Zimoyikłch, IIW- I9W, tuk I Haik! tyn
Nadal zachowywał swoją popularność znany już / wcaeśniepaga okresu 1,kostium francuski", który propagował francuski architekt fraacnśi Arseuf (im. 1902), przebudowując w tym stylu pałac w Kozienicach (1196 1900) oraz wznoi/ąc pałac l-pstcinów w Teresinie (około 1900), gdzie zastosował motywy barokowe z akcentami rokokowymi Popularność tego typu fora w budownictwie rc/ydcncjonalnym tego czasu potwierdzają takie obiekty, jak pałac Zamoyskich, przebudowany w lalach 1897 1904 przez Jana Hcu-rścha syna (1873 1925) oraz dzida wiedeńczyka Ferdynanda Fcłlncra - pałace w Okocimiu (1898) i Antoninach (ok. 1900) W stylu renesansu francuskiego skomponowany został pałac w Krasnych Brzegach aa Biakj Rusi, projektu Eugeniusza Szrettcra, 1 lat 1890-1893.
Duży wpływ na rozwój budownictwa rezydengnnałargo. jak i kościelnego (o czym później), wywarty oeuące się w okresie późnego historyzmu coraz większą popularnością koncepcja „stylu narodowego", Była juz mowa o próbach pfżenowali na grunt budownictwa świeckiego koncepcji „stylu wiśh-po-baRyducgo . Uznanie tego rodzaju form budziło jednak coraz większe