DSC06929 (2)

20 Mfy»n Akl 1, Sten* S

Harptifion

/r MOfłrtb) być <H» każdego pożydauy parliby Kleuiit

Hanłio pulyilanf Harpagon

Ze wygięcia na osobę', która (potrafi być dobry gospodynią?

Kir ant Mruftplioir.

Harpagon

I ie myś mógłby i nty być szczęśliwy?

Kleant Z pewnościy.

Harpagon

Jot tylko mała trudność: obawiam się, że nie posiada takiego posagu, do jakiego by się miało prawo.

Kicani

Veh, ojcze, cóż znaczy majytck. gdy chodzi o małżeństwo z istoty godny uwielbienia! Harpagon

Za pozwoleniem, za pozwoleniem. Można by rzec jedynie, że jeżeli się nie weźmie za niy tyle. ile by się pragnęło, można się slaruć odbić to na innych rzeezueh.

Kleant

Oczywiście!

Harpagon

Słowem, bardzo się cieszę, że się zgadzamy w zapatrywaniach:    Harpagon o wła-

łagodnr bowiem wejrzenie i stateczność panienki ujęły mnie za anym ślubie serce i. byle miała bodaj jaki posążek, gotów jestem jy zaślubić. z Marianną

Kleant Co? Jak?

Harpagon

Hę?

Kleant

Jesteś gotów, ojcze, powiadasz...

Harpagon Zaślubić Mariannę.

Kleant

Kto? Ty, ojcze? Ty?

Kurp agon

'fok, ju, ja, ju. C,6ż to mu znaczyć?

Kleant

Slftbci mi się jakoś /.robiło. Pozwól mi odejść, ojcze.

komizm Smugi c)l, Harpagon -

chorobliwa

skąpstwo

Harpagon

To minie. Idź prędko do kuchni i wypij duźę szklankę czystej wody.

SCENA 6

Harpagon, Eliza

Harpagon

Oto nasi wyinuskuni panicze; tyle w nich siły, co w kurczęciu. To zatem, moja córko, postanowiłem dlu siebie. Co do Kicania,

Harpagon - plany małżeństwo

przeznaczam dlań pewnę wdowę, o której mi właśnie mówiono Klaanta I Elizy dziś rano; ciebie wydam zu pana Anzelma.

Eliza

Za paiut Anzełmu?

Harpagon

Tak; jest to człowiek dojrzały, rozsędny i doświadczony; nic ma więcej nad pięćdziesiąt lat i słynie ze swoich doslulków.

Eliza - reakcja na wiadomość o swoim ślubie z Anzalmam

Ja nie pragnę wyjść za męż, mój ojcze, jeżeli pozwolisz. Harpagon

przedrzeźniając Elizę.

A ju, moja córeczko, tnoju duszyczko, pragnę, abyś wyszła zu tnęż, jeżeli pozwolisz.

Elizn

kłaniając się powtórnie Wybucz nti, ojcze.

Harpagon przedrzeźniając Elizę Wybacz mi, córko.

Elizn

Jestem najuniżeńszę sługę pana Anzelma, ale z przeproszeniem ojca