DSC06949

60 SfflKt - Akt HŁ Srww j* gglplMMMMMHMIHI

H»qw^iu B uroni*

Oszaleją.

Marianna Ib byłaby...

klt*aul

ciągłe nie pommdĄfpc Miiriannie oddać pierścionka Alf i nie, pani, to byłaby obraza.

Marianna Alei proszę...

kle ant Ani mowy.

Harpagon

Harpagon po citha do syna

.1 zdrajco!

Widzi pani. jest w rozpaczy. Harpagon

cicho do syna, grożąc mu Kacie! opnrszku'

Kierat

lo nie moja wina, ojcze. Robię, co mogę, aby panią nakłonić; cóż, kiedy się upiera.

Harpagon jak wyśej Wisielcze!

Kle ant

Jesteś pani przyczy ną, ii ojciec pogniewał się na mnie.

Harpagon jak wytej

Lotne!

Kleant do Marianny

Przyprawiasz go o chorobę. Przez litość, pani, nie opieraj się dłużej.

Frozyna do Marianny

Mój Boże! Cóż za ceremonie. Weźże pierścionek, skoro pan chce koniecznie.

Marianna do Harpagona

Aby więc pana nie gniewać, zatrzymuję na razie, lecz nie omieszkam zwrócić przy sposobności.

SCENA 13

Harpagon, Marianna, Eliza, Kleant, Walery, Frosyna. Ździebełko

Ździebełko

Panie, człowiek jakiś chce mówić z panem.

Harpagon

Powiedz, że jestem zajęty, niech przyjdzie innym razem. Ździebełko

Mówi, że przyniósł pieniędze⁵¹ dla pana.

Harpagon do Marianny

Wybacz mi, pani; wracam natychmiast.

SCENA 14

Harpagon, Marianna, Eliza, Kleant, Walery, Frozyna, Szczygiełek Szczygiełek

u podaję c i prze u rarajęc Harpagona

Panie...

’ Słowo „pieniądze’’ znowu działa na Harpagona magicznie.